Uitzetting voor de Humboldt Universiteit: “Yallah, Yallah, Intifada” – Israëlhaat bereikt de Universiteit van Berlijn

vof op de Humboldt Universiteit in Berlijn schreeuwt een jonge vrouw met een hoofddoek: „Zionisme is een misdaad, haal je handen van Palestina af“: de Joodse nationale bevrijdingsbeweging is een misdaad, „Handen af ​​van Palestina“ is wat dat betekent. Enkele tientallen jonge mannen en vrouwen met hen en zonder Palestijnse sjaals, sommigen bedekt met medische maskers, die haar in koren achterna repeteerden. Het is 13.30 uur: gescheiden van deze bijeenkomst buiten door een hek, zitten bijna dertig andere anti-Israël demonstranten op de grond op de grote binnenplaats van het hoofdgebouw van de universiteit.

Enkele tientallen politieagenten begonnen met de evacuatie nadat de demonstranten aanbiedingen voor gesprekken van het universiteitsbestuur hadden afgewezen. Volgens consistente berichten in de media hadden de aanwezigen eerder tegen de universiteitsvoorzitter geschreeuwd en haar een ‘zionist’ genoemd.

Volgens de universiteit had de groep Studentencoalitie Berlijn opgeroepen tot een protest in de Ehrenhof. De groep beweert online actie te ondernemen tegen “schendingen van de academische vrijheid in Berlijn en Brandenburg”. Wat hiermee bedoeld wordt is onduidelijk. In maart introduceerde de zwart-rode regeringscoalitie in Berlijn opnieuw de mogelijkheid om studenten uit te sluiten als regelgevende maatregel na antisemitische protesten en gewelddaden in de universitaire context. Rood-Rood-Groen heeft dit pas in 2021 afgeschaft.

Wat de deelnemers aan de anti-Israël bijeenkomst vrijdag nu bedreigt, is onzeker. De politie zei zaterdagochtend vroeg dat er ongeveer 150 mensen waren geregistreerd. Van 40 personen zijn persoonlijke gegevens vastgelegd. Volgens de Tagesspiegel riepen de deelnemers de verboden slogan ‘Van de rivier naar de zee’, wat de vernietiging van Israël impliceert. Een video toont hoe de demonstranten op het voorplein ‘Yallah, Yallah, Intifada’ scanderen, waarmee terroristische moordcampagnes tegen Joden in Israël worden verheerlijkt, zoals in 2000. De oproep was ook te horen onder de deelnemers op straat.

Niemand beschuldigt Hamas van de terroristische aanslag van oktober vorig jaar. De gijzelaars blijven onvermeld. De gezangen van de demonstranten kennen maar één agressor: Israël. Zij verspreidden herhaaldelijk de complottheorie dat Israël genocide pleegt in Gaza en dat het doelbewust de bevolking die in Gaza woont wil vermoorden. Een activist met een keppeltje in Palestijnse kleuren, een jurk en een gebloemde tas van de anti-Israëlische organisatie ‘Jewish Voice for a Just Peace in the Middle East’ rent opgewonden rond de groep op de binnenplaats. Hij filmt de politieagenten en vraagt ​​persfotografen of het ‘Ariërs’ zijn. Israël vermoordt ‘systematisch’ kinderen, zegt hij ooit.

De demonstranten ter plaatse gebruiken ook het eeuwenoude antisemitische kindermoordmotief; een man met een zwarte zonnebril en een kleurrijke parasol herhaalt: “Zionisten zijn fascisten, ze vermoorden kinderen en burgers.” Op een demonstratieflyer staat in het Engels: “Wij eisen dat universiteiten de Duitse medeplichtigheid aan de voortdurende genocide aan de kaak stellen” en dat universiteiten de “Palestijnse staat” erkennen. Palestijnse leiders hebben in het verleden herhaaldelijk hun eigen staat verworpen.

Dergelijke feiten komen uiteraard niet voor in de propaganda van Hamas en de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO). Iedereen die zijn informatie voornamelijk uit media als het Qatarese medium Al-Jazeera haalt, zal waarschijnlijk slecht geïnformeerd zijn over de Israëlisch-Palestijnse geschiedenis.

Maar op de binnenplaats van de Humboldt Universiteit zitten – althans dat zegt een jonge vrouw met een ronde bril en kort haar die met een doekje haar collega’s schaduw biedt – Duitse studenten. De meesten zijn jonge vrouwen, uiteraard zonder Arabische migratieachtergrond. Niettemin identificeren ze zichzelf volgens sommige gezangen als Palestijnse vrijheidsstrijders: “Wij zijn met duizenden, we zijn miljoenen, we zijn allemaal Palestijnen” – roepen ze.

Anti-pers sentiment en leuzen tegen politieagenten

Volgens de politie begon de actie rond lunchtijd met 90 mensen op het voorplein van de Humboldt Universiteit. Om 16.00 uur zaten er nog steeds 15 demonstranten op het voorplein, door de politie afgeschermd van de vele tientallen demonstranten die buiten op het trottoir stonden. Onder de bewoners van het voorplein bevindt zich een vrouw die blijkbaar ouder is dan 60; Of ze student is wil ze niet zeggen, maar legt het uit in het Engels. Als ze later door de politie wordt meegenomen, spreekt ze Duits en blijft ze vragen: “Wat is de reden?”

Naast de demonstranten staan ​​waterflessen opgestapeld, en hoe vaker de politieagenten de groep binnendringen om twee of drie zittende mensen eruit te trekken, hoe meer de omringende supporters de groep proberen af ​​te schermen voor camera’s. De algemene stemming is vijandig tegenover de pers. De groep in de tuin en de aanwezigen schreeuwen vaak dat “de Duitse media liegen.” Een persoon, gekleed als een moslimvrouw, met een Palestijnse sjaal om zijn hoofd gewikkeld, een broekpak en een veel te lange zwarte blazer, roept in de richting van enkele persmensen: “Zionistische smerigheid!”

Mening

De politieagenten worden ontmenselijkt door de slogans van de demonstranten: ‚Oink, oink, piggy, piggy‘, ‚Grunt, grunt‘, jullie varkens, die in het Engels tegen hen zingen. Een boze jonge vrouw met roze haar schreeuwt het naar de politieagenten van dichtbij terwijl ze terugkeren naar het ontruimen van het huis. Iedere keer zeggen ze: “Wij bieden aan om vrijwillig op te staan”, maar dat gebeurt niet.

Een agent roept tegen een lange man met een zwarte baard en een rode Palestijnse sjaal: ‘Stop met je verzet!’ Dan trekken ze hem samen uit de mensenmenigte naar het voorplein. Een agent dwingt zijn hoofd naar achteren met de palm van zijn hand op het gezicht van de man.

Buiten op straat worden de weggevoerden begroet met gejuich en ‘Vrede’-borden. Op het voorplein houden omstanders hen in de gaten en zwaaien met hun protestborden. Eén zegt: “Er is geen academische wereld zonder waarheid” – “Er is geen universiteit zonder waarheid”. Binnen de zitgroep vroegen de politieagenten elkaar, nadat ze waren gearriveerd: “Gaat het?”, en boden ze elkaar zonnebrandcrème aan.

Zo nu en dan verzamelt een omstander met regenboogonderbroeken die uit zijn broek gluren, weggegooide medische maskers en mandarijnenschillen. De jonge vrouw buiten met de bril en de sjaal vraagt ​​als een leraar tijdens een examen aan de groep of iemand glucose wil, maar niemand pakt haar een stukje; Er zit een banaan in haar zak.

Rond 16.30 uur zitten er nog maar drie demonstranten op de grond, waaronder de oude vrouw. Toen de groep nog groter was, hadden ze herhaaldelijk mantra’s gezongen op een gevoelvolle kerkconventie-manier in een soort canon met meisjesachtig klinkende stemmen: “Weg, weg met de genocide… Weg met het kapitaal… Weg met de politiestaat .” Terwijl de overige drie de straat op worden geleid, juichen de demonstranten nog een laatste keer buiten het universiteitsterrein. Dan beginnen ze te schreeuwen: “Heel Berlijn haat de politie!”

Ongeveer tegelijkertijd verschenen er video’s van anti-Israëlische accounts op internet die zogenaamd politiegeweld tegen ‘pro-Palestijnse studenten’ zouden laten zien. Tegelijkertijd heeft de Humboldt Universiteit, intern en na een aanbod tot lezingen dat bruusk werd afgewezen door de demonstranten, blijk gegeven van nultolerantie ten aanzien van anti-Israël, en vooral de studentenorganisatie heeft desinteresse getoond. Er waren nog geen honderd deelnemers aan de sit-down-demonstratie in de Ehrenhof, en volgens de politie waren er wel 300 demonstranten op straat, sommigen van hen zogenaamd studenten, op een totaal van bijna 40.000 Humboldt-studenten.

Er was geen tegenbetoging.