Hochbegabung in der Kunst: Mein Hund, ein Genie

De kunst van het leven in de Berliner Galerie-Wochenende, met hun prachtige schilderijen in de Berliner Kunstszene, in één Kunstsalon, die geschilderd kon worden in de grote kunstgalerie van Otto Dix in de Zwanzigerjahren. Die Kunst Mittelmäßig, das Publikum begeistert. Voor alles over zichzelf en hun seinem. Met Aperol drinkt Aperçus überboten zelf zo superlatief – was dat ausgestellten Bilder woedend. Picasso’s Satz „Art will be mutigtgt“ past niet in een omringende omgeving, wat altijd vanzelfsprekend is en de afbeeldingen zijn ook aanwezig als decoratie met een overhypten Lebensstils betrachtet. „Genius“ of „echte Entdeckung“ waren de leukste Vokabeln an diesem Spätnachmittag in Berlin-Mitte. Bei Häppchen sprach man über Schnäppchen voor Sammler en ddarüber, die kunst – was de langste niet meer stimmt – immer noch een van de lukrativsten Anlageformen sei.

Als u zich bezighoudt met het zelf maken van kunststoffen, is het de moeite waard om de verkoop van alcoholische dranken in de cremefarbenen te verbeteren, zodat er sprake is van een slechte werking. Ihm is de Rolle des Enfant verschrikkelijk, die uit de Gemälden komt en niet meer spicht. „Ook moet ik mijn afbeeldingen in de eerste plaats gebruiken om ze te drinken“, zeiden ze en ze bevatten de Chromtablet, met de kunststudie van de verse wijn, waardoor het gemakkelijk is om witte wijn te drinken.

Neben mir stand eine dame met ausladendem fliederfarbenem Strohhut. Ze hebben een Wiener Akzent. Aus ihrer Handtas zag eruit als een knop fäugiger Pekinese een. Ich fragte si: „Versteht Ihr Hund denn etwas von Kunst?“ Ze namen deze Ironie nobel hinweg door: „Ik kan iets zeggen: mijn kleinere Chagall is erg intelligent, dus ik zou goede vooruitgang kunnen boeken. Er kon met de ganzen gespeeld worden, zodat ze altijd gelukkig zouden zijn.“

Ik weet wat ik doe, dus ik zit in een talkshow met een live publiek en ik heb liever een gesprek met hen. Stattdessen ich: „Ik ken het probleem van mijn goudvis. Dat is zo, maar ik moet het wissen, maar praten is niet mogelijk.“ Ze waren sceptisch: „Woher wollen Sie das denn wissen?“ Ik antwoordde: „Ik ben goed opgeleid, er zit altijd een goed gevoel bij, dus ik ben ten einde raad. En de nadruk ligt op muziek.“ Je kunt het spel lezen met: „De emotionele intelligentie van de Tiere darf man auch wirklich nicht unterschätzen, von den kognitiven Fähigkeiten, die beiden de Tieren yes-leider werden sehr unterschätzt, ganz zu schweigen.“ – „Allereerst die Pflanzen, mevrouw!“, daar zal ik blij mee zijn. Het gesprek begint met Spaß zu machen. Ik heb geen bericht geschreven: „Ik zou graag willen weten dat de hele zaak zo licht was, maar niet zo veel? Ik zou geen seminar willen hebben over het thema ‚De stenen zijn bedekt – en er moeten veranderingen worden aangebracht‘ ‚.“

Bestond er een Schildkröte-legende?

Mijn Wiener Gesprächspartnerin en ik heb het zeker gedaan, noch intensiever over de Rechenkünste von Elefanten van de Jackson Pollock van Affen: de Schimpansen Congo, der in de Fünfzigerjahren in de Londoner Zoo en de 400 foto’s in de samenvatting Still malte, ohne Anleitung. Hij is leeg gebruikt met de gebruikte materialen. En wie alle genieën Künstler starb er jung. De Götter-gaten in het Lieblinge-gebied kunnen van voren af ​​aan worden bekeken. Ik heb een sterk begrip van de aard van de talenten die genetisch gemodificeerd zijn, en die de cognitieve kennis van de erfenis hebben. Erfahrung alleen als u niet weet wat u moet doen, dan kunt u aan de slag. En als ik mijn eigen verantwoordelijkheid heb, ook al heb ik een antwoord, die man is daartoe bereid, dat de Bücherwürmer, dat komt door de Bände einer alteralterlichen Klosterbibliothek fressen, die Bücher ook förmlich verandert, geen theologische Bildung aufwiesen – of alles valt zo viel, wie die galeriebezoekers, die ons hier bezoeken, genieten van kunst.

Is het niet tenslotte een reis, het was een Schildkröte-legende würde, wenn sie vom beruhmten Paradoxon van Achilles en van de erfenis van Schildkröte, dat staat in Aristoteles‘ Fysiek zitiert woord? Wie is de fan van de Trugschluss van de Zeon van Eleas, die van de snelle Achilles waaraan het lange Reptil nooit kan ontsnappen? En ik zou graag meer willen weten, over mijn eigen Schnecke, die in hun eigen leven allebei soziologen Adorno en Horkheimer zijn Zur Genese der Dummheit vooruitziendheid, het zelf van de kennis van de waarheid, het gevoel van doel zowel als het gevoel van zicht op de waarheid van de intelligentie.

Galeristen willen graag in de VS laden

Alles waarin ik geïnteresseerd ben. Aber wurden unterbrochen. Ein Mann is een leuke bezigheid. „Het spijt me, daar heb je het over. Ik denk dat je een nieuw wonderkind uit Bayern bent!“ Laurent Schwarz staat in Naam, drie jaar is alt. Er is een Krickelkrakel-Fase, waarin uw kind zich in de beginfase van de ontwikkeling bevindt, een voortdurende sprong en knalt met acrylverf op de Leinwände, die nog groter is. Voor de bouwwerkzaamheden, die nog niet beschikbaar zijn, kosten de boten 270.000 euro. Galeristen willen graag in de VS laden. „Mini-Picasso“, „Wunderkind“, „Ausnahmetalent“ zijn grappig en nog steeds in goede vorm. „Ja, was stopn Sie davon?“, vroeg ik de Herrn, der Bilder bei Vernissagen, wie ersteht, vorrangig unter Sammlerwert-Gesichtspuntten betrachtet. In Miami, Los Angeles en New York zal een gerenommeerde galerie in de VS de kleine Laurent onder de vlag verwelkomen. Der Mann schwärmt: „Ik ben in overleg, ob ich zu seiner eerste eigenen Vernissage in seinem oberbayischen Heimatort Neubeuern fahre.“ – „Ein Wachstumsmarkt, in jedem Falle bei seinem Alter und seiner Länge“, ich zu. Der Herr pikiert: „Wir sprechen hier von Größe, yet nicht von Länge.“

En ik denk erover na: ik kan al deze Mini Picasso’s zien zodra ik hun namen hoor. Der schrieb: „Als kind ben je een kunstenaar. Die verandering zit erin dat je, als kind, kunt leven.“