DJ: DJ’s zijn nooit zonder pijn

Omdat de zomer onontgonnen was en de rest van het festival gespeeld werd, was het tijd voor een groep medewerkers om te spreken, die niet vergeten zouden worden in de verloren monaten. We hebben algoritmes gebruikt om je te laten zien dat je geïnteresseerd bent in je muziek, check je Instagram en Tiktok voor afbeeldingen, dat je blij bent met je werk, en dat je je er geen zorgen over hoeft te maken: mensen staan ​​achter de schermen, zijn arm in de lucht en die Nebel-machine bij Anschlag. Partij, Schweiß, nts, nts, nts.

Die Sache ist: Ik ben een wissermaßen eener dieser Menschen.

Het is niet grundsätzlich nicht dus, dat was wat het erg moeilijk maakte. We kunnen ook kiezen uit andere thema’s die kunnen worden gebruikt om uw gedachten te stimuleren, die leuker zijn. Sollen stop alle mithören, wenn ich über meinen Kontostand (klein) of mijn geheime ratsecken (steeds grotere) toespraak. Neuerdings aber erwische ich mich dabei, wie ich diesen Satz kaum more über die Lippen bekomme: „Ik ben DJ.“

Ik leef al 16 jaar. En als ik niet als Superstar bezoek, kan ik met hen meegaan: Clubs, Festivals, Auftritte im Ausland, eigen evenementen. Als u een gezonde levensstijl heeft, kunt u genieten van uw hobby. En ik doe alles op eigen kracht. Het is de beste val voor een betere reis voor de man. Waren de eerste gasten die het feest bezochten.

Ik was trots op mijn nieuwe huis, toen ik in mijn Leute fragen woonde. Ik heb veel ervaring, zo’n succes, een groot succes – zelfs met het onverwachte festival dat volgt: „Ah, ben jij DJ?“

Niets is zo. Ik heb veel ruimte in de klas, met mijn vrienden Benjamin Fröhlich, met een DJ, met de hele wereld van mijn leven. Er zit veel betekenis achter, aangezien „DJ, Producer en Label Betreiber“ voor staat en zei: „Als ik een DJ ben, denk ik dat ik dat altijd ben: was mijn ervaring met mijn imago?“ Of Matrixxman, een Techno-Instanz, een DJ, er zijn nog veel meer landen en een levende ervaring. Schrijf gratis op X en op Twitter: „›Hallo, ik ben een professionele DJ‹“ en stel een speciale Emoji in. „Ik moet mijn gitaar als een pak hebben gebruikt, of zo was het. Dit werk is echt pijnlijk geworden.“

Waarom is het DJ-signaal zo jammer? Het begint met wat schade, zo concludeerden de DJ’s de afgelopen jaren. Als jij een elektrische gitarist bent die de incarnatie van coolheid heeft ervaren, dan ben jij de DJ, die een vaste chauffeur is en naar jouw muziek luistert. Op de Video’s van Platforms, de Boiler Room, zijn de DJ’s aanwezig, kunnen de mensen, die naar de DJ luisteren, er blij mee zijn. Zou het toch niet de moeite waard moeten zijn?

Je bent blij, je bent blij, je bent blij met je DJ’s en je krijgt geen aandacht. Ik zou graag drie beispiele nennen willen zien, en die lezing dan illustreren. Ähnlichkeiten mit echt bestaande Menschen sinds pure Zufall.

Dat was een van de typische Hüne, grimmige tätowiert en muskulös. Er zijn veel mooie mensen en mensen aan de horizon. Links en rechts schiet Feuerwerk in de Himmel. Der Hüne dreht an den Reglern, alsof ze heiß wie Herdplatten waren, was een der Musik aber precies nichts ändert. Er zijn signalen Arm und zählt herunter, drie, twee, één – en dan setzt van de bas, een technotrack met 140 slagen per minuut en hun liedjes uit mainstreamhits uit 2005.

Er waren twee Planlos-dj’s: ze woonden in Berlin-Kreuzkölln, in een spaarzaam schone WG met verbeterde hygiëne. Er is al vier jaar sprake van een terugkeer naar een kleine stad. Er zijn nog een paar monten voor elkaar na uren Een halfautomatische Ketamin-Junkie zum Kopfnicken hierheen gebracht, daar neergezet voor auflegen. Als je eraan went en er een paar nummers op afspeelt, kun je het op Instagram doen, alsof het de Panorama Bar is.

En de waarheid van de Auch-DJ: er is een natuurlijk persoon, influencer of model. Nou, dat maakt eigenlijk niet uit. De social media kanalen die content creëren zijn ook beschikbaar als DJ. Gerne legt daar uit voor winkelliefhebbers in Flagship Stores, op zomerfestivals van culturele instellingen van de Berlinale. Er is een mix tussen de Übergang Jay-Z en Daft Punk en wat „eclectisch“.

Ik wil hier niet in nostalgie vervallen, maar het was anders. Mijn eerste optreden in 2006, mijn band had een concert in een Münchner Club. Omdat we 19 jaar oud en gelukkig waren, konden we nog steeds overleven. Ik had een goed idee om een ​​handvol borden te bezitten. Als het goed is, als ik naar mijn beste DJ-sets kijk, worden mijn DJ-sets afgestompt.