Zwischen Donau en Dom staan ​​in de Regensburgse Altstadt een kathedraal voor het dak. Dus Seppi Küblbeck zegt niet dat het museum, dat met 5.000 exponaten een liefdadigheidshond van de Duitse breedte heeft. Als er een museum in de kathedraal is, dan is er een bisschop; en wie is verantwoordelijk voor de zorg voor de kerk, die op de weg woont, en wie is verantwoordelijk voor de mensen die daar wonen, om die reden. Zumindest werkt zo. „We zijn extra boos in Wiesbaden, vanwege de dag van onze zoon in de Dackelparade ook,“ zei een vrouw die gezogen was door Willi, die verliefd was op het Dackel, over het Kopfsteinpflaster. Je kunt ook een geschenkpakket vinden. Küblbeck lacht vrolijk, zonder ook maar een blik te werpen op de seiner Zigarette en nickt. Viele Worte verliest geen van de Dackels die eerder werden vernietigd. Manchmal zegt: „Ein ganz ein Feiner.“