Iwao Hakamada is de hoofdpersoon in een van de meest kritieke juridische situaties in het Japans: het is belangrijk om de Mord, de dubieuze Beweisstücke en Polizeigewalt te begrijpen.
Iwao Hakamada (links) is 88 jaar oud. Daar hebben we de helft van ons leven in Haft doorgebracht, maar daar is het gratis.
Iwao Hakamada is 88 jaar oud. En heb nog steeds een goede Guinness Werelderfgoedbestelling: er schreeuwt als de gevangenen, ze zijn het langst in een Todeszelle-sass. Er waren 45 jaar in Haft. Tägliches Warten auf die Hinrichtung, auf den Tod. Jetzt is Hakamada, vrij en onschuldig. Am Donnerstag is een von een doel in Japan door de vierfasige Mordes-freigesprochen. De herfst is een kwestie van een tijdje in de Japanse justitie.
Er is een probleem met een twijfelachtige houding
In de jaren zestig werkte Hakamada in een Misopaste-fabriek. Zuvor haatte zichzelf tijdens zijn leven als professionele bokser. Am 30. Juni 1966 brannte das Haus seines Arbeitgebers nieder. Vier Leichen werden in de Brandruine – van hun eigen chef-kok, hun vrouw en hun kinderen – met genegenheid opgericht. Rasch veld der verdachte op Hakamada.
Er is veel liefde, en dan is er gemoedsrust – na een lange periode, zodat je geduldig kunt zijn en gehoord kunt worden tijdens de politie. Später sog is sein Gestandnis zurück, sagte, es sei erzwungen be. Voeg vervolgens de Kleidungsstücke toe. In een miso-Fass der Fabrik fanden Polizisten ain Jahr nach seiner Verhaftung vermeintlich blutbefleckte Kleidung. Het resultaat van de kleding is gemaakt door Hakamada en de vier beschikbare opties. De centrale Beweisstück werd gesticht.
1968 vóór een vonnis wegens schuld en bestraffing met betrekking tot gerechtigheid. 1980 bestätigte der Oberster Gerichtshof Japanese das Todesurteil als Rechtskräftig. De familie leeft immers met hun eigen onschuld, sinds 1980 hebben we groepen die onaangeroerd blijven – met erfgoed.
Hakamadas Unterstützer, die zijn Schwester Hideko en zijn Anwälte zählen, hebben een DNA-test uitgevoerd. Het resultaat: de Blut auf der Kleidung stemmt nicht von Hakamada. Met de rest in gedachten, zal de kleding voor altijd meegaan in Miso-Paste dun geverfd. Een T-shirt, dat is ontworpen om correct te worden gedragen, was nog licht gekleurd en zou duidelijk zichtbaar zijn.
2007 was een van de drie Richters met de openheid, die Hakamada zum Tode koesterde. Der Richter zei dat Hakamada in 1968 in het proces terechtkwam voor onschuldige inhoud, aangezien de andere Richtern aber überstimmt zijn geworden. Door de DNA-test, de achtergrond van de beoordeling en de analyse van de kwaadaardige richters zullen de juiste reacties veroorzaken.
Der Prozess zou wieder aufgenommen
2014 ging door het Bezirksgericht Shizuoka, een Grossstadt in het zuidwesten van Tokio, een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Verfahrens-statt. Een jaar later is de Richter er immers één, dat is het vermoeden van het gedrag van de besten. Hakamada wurde na 45 jaar groot succes.
Als je weet hoe het moet, zul je er blij mee zijn, maar kun je ook nieuwe veranderingen doorvoeren. Dit is het resultaat van de verbetering, met een prettige vakantie. Het Bezirksgericht Shizuoka befand, dat de zentralen Beweise, die blutbefleckten Kleidungsstücke, van de Polizei fälscht waren.
Laut „The Japan Times“ berichtte over het onderzoek van Richter, dat de Ermittler Hakamadas Geständnis durch physischen und totale Druck erzwungen hätten.
Neue Hoffnung für die Abschaffung der Todesstrafe
Das Urteil erfenis Menschenrechtsgruppen. Alles voor Amnesty International, dat wereldwijd verantwoordelijk is voor de afschaffing van Todesstrafe einsetzt. Japan maakt deel uit van de VS, een van de laatste westerse landen die niet kunnen overleven. En zum Tode Verurteilte – wie Hakamada – warten Jahre bis Jahrzehnte auf de Vollstreckung der Strafe, de meiste Zeit in Einzelhaft. Amnesty International eist dat de Japanners voor de beste aspecten van hun werk zorgen.
Der Freispruch Hakamadas is een Seltenheit in Japan. Hakamada is de eerste die juridisch bevoegd is om ervoor te zorgen dat dit het geval is, sinds het einde van de twee wereldoorlogen in één proces waar vrijelijk over gesproken kan worden.