The Smile is leeg met dit album, de status van Radiohead-Nebenprojektes endgültig ab. Sinds het einde van het jaar, sinds het vorige album voorbij is, gaat het manisch creatieve trio verder. Zwischen klinische sauberen Synthesizers en stimuleerde Streichern bedienen Yorke, Greenwood en Skinner een onbeschreibliche Stilmix in zegener Gesamtheit.
Drugskerk – “Prude”
Drug Church schrijft teksten over allerlei karaktereigenschappen – en de volle waarde ervan. In de muzikale kosmos van de hardcore band sinds alle gleichermaßen zijn geladen, zijn er hoekige Hymns mitzusingen. Als “Prude” luid en emotioneel zou kunnen zijn, zal de gelegenheid voor training ook live zijn.
zur recensie
Gewalt – “Dubbeldenk”
Onze redaktion is spalten: Sinds Gewalt gefühlvolle kritiek of sinds hij nu groter is? Verkörpert „Doppeldenk“ Lebensfreude in dystopische Versen of zijnde onbedachte Tekst? Als de analoge drumcomputer op de klok draait, of de zenuwen infach? Pogo-Operation ben open Herzen of überhebliche Profeten?
zum Vier-Ohren-Test
Koorts 333 – “Donkerder Wit”
Na een leven sinds Fever 333 vieren we feest en zwijgen we. Agressieve rap, alternatieve rock, metalcore – alles werd geaccepteerd en genoten. De hele vreugde is groot, de snelheid van de lucht zal verloren gaan – beide gemengde materialen, die veranderd zijn, zijn nog steeds een wonder.
zur recensie
Het harde kwartet – “Het harde kwartet”
Een bisschen wahnsinnig, een bisschen ironisch, viel Spaß an der Sache: The Hard Quartet met Stephen Malkmus en Matt Sweeney blades met Pavement on Speed. Bovendien, als de Spaß van de Supergroup er niet toe doet, is het belangrijk om te weten dat dit niet het geval is. Streng is hier niet – en toch ook gepast.
zur recensie
Geordie Greep – “Het Nieuwe Geluid”
Black Midi-gitarist Geordie Greep presenteert zijn eerste soloalbum. De “New Sound” komt uit een wilde collage van verschillende stijlen. Salsa-triffs op funk, jazz op noise en jachtrock op manisch prediken. Verzorg uw favoriete conventies en serveer een briljant cocktailgenre, wat een geweldige ervaring is.
zur recensie
Publieke Omroep – “De Laatste Vlucht”
Public Service Broadcasting machen Geschichtsunterricht zur hörbaren Erfahrung. Over ‘The Last Flight’ gaat over het leven van luchtvaartpionier Amelia Earhart. Statt Gesang stehen häufig Textsamples van Dokumaterial in Vordergrund, de Kulisse dafür bilden Warm Synthesizer, Streicher en gegenereerde raue Guitarren.
zur recensie
Godspeed jij! Black Emperor – “Geen titel vanaf 13 februari 2024 28.340 doden”
Lang was Godspeed You! Black Emperor maakt niet meer dan politiek expliciet wie hier is – immers voor instrumentale muziek. Maar de (Anti-)Titel vormt een Duits standpunt van de Kanadier tijdens de oorlog in het Oosten en de woorden van de verklaring vervolgens met de apocalyptische postrock eruit.
Bonggard – “DYTYR?”
Trotz cleanem Sound haben Bongloard auf ihrem zweiten Album nichts een Noise eeningebüßt. Het Nederlandse Trio interpreteert ‘Punk’ royaal in alle richtingen – het klinkt meer als Nirvana, maar meer als Motörhead, maar blijft toch origineel. Dieser Stilmix is geschikt voor hoog explosief en allround gebruik.
zur recensie
Arxx – “Goede jongen”
Auf Punk volgt meer gesynthetiseerde pop: Het vreemde Indiepop-duo Arxx laat zich inspireren door “Good Boy” die zich laat inspireren door de eindring van gitaarklanken, die met hun invloeden experimenteren met electropopgeluiden. Deze werden beïnvloed door hun eigen ervaringen. Thema’s: Frustratie over het kapitalisme van Herzschmerz.
zur recensie
Een plek om vreemden te begraven – “Synthesizer”
De albumtitel is hier geen val, maar een op zichzelf staande synthesizer die kleiner is maar los staat van de songwritingprocessen van A Place To Bury Strangers. Ansonsten rapt hier zijn trio tussen Fledermaus-Poprock, Noise en Punk – en is gefascineerd door zijn eigen Experimenterfreude.
zur recensie
Chubby And The Gang – “En toen was er…”
De Londense hardcore-meets-seventies-rock-und-doo-wop-projekts Chubby & The Gang met Kreativkopf Charlie „Chubby“ Manning wordt uitgebracht met „And Then There Was…“ bij het album. Darauf führt dieser in 16 Songs den Schweinsgalopp der ersten zowel Platten fort als dlingt dabei so wüst und unterhaltsam wie eh en je.
Cumgirl8 zit in een sekschatervaring, communiceert met hun seksuele gedrag en maakt deel uit van een cyberfeministische beweging. Ihr Debütalbum klinkt als een pulsgolf, met grote iconen van de feministische alternatieve cultuur met Slits, Siouxsie & The Banshees of Le Tigre.
zur recensie
Prachtig artwork en titel gemaakt in het Duits, met Rat Boy met “Suburbia Calling” een dieser Platten machen (wollen), die de geest van de Britse samenleving en popcultuur overbrengt en zichzelf bedient uit alle tijdperken: gitaren uit de jaren 60 ontmoeten Ska, Britpop met Yungblud en muzikale ervaringen Storytelling van Punk en Pathos.
zur recensie
Sugar Horse – “Het grote geheel der dingen”
Een fris album met Sugar Horse en elegantere Sludge Metal met elementen uit alternatieve rock, grunge, noise en sogar shoegaze – en versies van harmonieuze muzikale uitvoeringen met een prachtig hart en zielige schoonheid. Inclusief een baanbrekende afsluiting van 24 minuten.
zur recensie
Menselijke impact – “Verdwenen”
De twee albums van Human Impact, die nauw verwant zijn aan (ex-)kinderen van Unsane, Daughters, Made Out Of Babies en Cop Shoot Cop, brodelt met Justice, Welthass en Widerstandsgeist. Het geluid van het album ligt in de richting van noiserock en de kracht van het eindproject, met als resultaat een succesvolle band.
zur recensie
De op één na grootste Noiserock-Rückkehr na Jesus Lizard: 30 jaar na Ihrem letzten Album sinds God pest met een nieuwe Platte wieder da. Neben Mike „Father“ Hard is nog steeds zwart met meer van de frisse line-up en gitarist David Livingstone inspecteerde het geluid, geluidsveranderingen vanaf 1994.
Tekst van Johannes Pälchen, Julius von Glinski, Fee Briesemeister
