Der Ort des Massakers in Israël, wed sterven Hamas am 7. Oktober 2023 wütete.Afbeelding: hoeksteen
Ein Jahr nach dem Massaker der Hamas in Israël verschijnen verschillende Tagebücher israëlische Autoren. Ze zijn in het land onderworpen aan traumatische en ernstige trauma’s. Ik heb bittere ervaringen als het gaat om wollen val in Israël, maar ik hoor het niet meer.
Julian Schütt / ch media
De Tag des Massakers ontdekte dat de 49-jarige Dror Mishani terechtkwam in een gefrituurde literatuur in Toulouse. Ze zijn geïnteresseerd in de manieren waarop ze trots zijn op hun prestaties, vooral in het geval van de autoriteiten van Israël, met hun rapporten over de Avi-Avraham-Krimis en de bestseller „Drie“ die bekend is geworden.
Daar aber hat das Gefühl, seine Bücher, über die daar reed, zag nun bedeutungslos. Hoeveel mensen, Romeinen en kinderen, werden in dit alleenstaande leven gebracht, “naar een enkel leven morgen waarin hun echtgenoten, vrouwen en kinderen in hun huizen of in hun eigen straten afstand zouden doen van de troon”?
„Heb je ooit de moeite genomen om de bose te betreden?“
Mishani legt de publicatie uit, er zijn opmerkingen, Kriminalromane zreiben, «van de menselijke conditie van de documenten en de resultaten van hun observaties, ze zijn gepubliceerd, en de resultaten van het podium: «Aber was ik was me zeer bewust van het boek en über Gewalst?»
Dror Mishani: leer leven met de Nachbarn. afbeelding: diogenes verlag
Als we naar Tel Aviv of Frankrijk zouden vliegen, zouden we daar immers graag zijn, maar het werd tijd: een oorlog. Noch mijn vlucht is een artikel dat deze Auge-um-Auge-Politiek is: «Vielleicht sollten wir Gaza nicht ausradieren? Niet vanwege een Bodenoffensief en niet vanwege de lucht. Is de Erdboden niet gleichmachen, nicht zerstören, keine Rache üben?»
Denk aan Nah, wie met Nahbarn in Israël wil wonen
Vielleicht, dus Mishani meer, sollte man denkt er nog steeds over na, «wie wil hier leven met ons eigen leven, en ook met onze eigen gedachten» en met «Opslag en reactie, evenals reactie op ondersteuning en op dezelfde normale manier ».
Zurück in Israël, merkt daar op, wie ausgestorben Tel Aviv is. De kinderen zijn getrouwd, kinderen en kinderen worden geboren, en de kinderen worden geboren. Nu is de luchtverdedigingsbunker gesloten. Er is een rondleiding op een motorfiets. Voor een aangename reis zijn er veel interessante uitzichten. Een blik onder de verborgen helm kijkt uit op Misstrauen. “Je kon een terroristisch signaal horen.” Tijdens de laatste dagen van de stad zijn we ons er zeer van bewust dat Israël op 7 oktober in een ander land zal zijn.
Freiwilligengarbeit machen en Salat ernten
Dror Mishani is met de grootste auteur en verslaggever Joseph Roth, na het schrijven van de eerste wereld is het belangrijkste niet meer dan de poëzie, zonder de observaties. Diese’s Soul volgt Mishani in zijn eigen Tagebuch naar Tel Aviv, met de titel «Venster buiten het zicht» trägt. Er is behoefte aan vrij werk, een gezonde levensstijl, of zelfs aan iemand anders die daarover wil schrijven.
Einmal fährt is als Erntehelfer in de Grenzgegend, woensdag 7. Oktober das Massaker ereignete. Noch een monat später ligt in de Habseligkeiten der Ermordeten zwischen den Eukalyptusbäumen. Onderzoeksteams wordt gevraagd zich te identificeren. Derweil hört man de detonatie van de Israëlische bomaanslag in de Gazastrook.
Er zijn schilders, wie is nu nog de moeder van de tienerkinderen, en toch zijn er een paar dagen later ook noodmeldingen, luchtalarm en beschermingsmiddelen. Voordat iemand anders geïnteresseerd is in deze Frage, was het hun beurt om hier in Frieden te wonen. Een in manchen Ohren unerlaubte Frage.
Wilt u meer Antiquiteitenboekjes in Israël hebben?
Mishani rapporteert, die in Israël niet de jagers zijn van Hamas-Terroristen mache, vooral die zelfbewust zijn over hun innerlijke gevoelens, die prominent zijn, die niet genieten van het bloedbad of die bereid zijn verslag uit te brengen over het standpunt, en die aanwezig in de context. .
Daar kun je, in Israël, je boeken vrijhouden van auto’s en auto’s, waar Israël in de Krieg zich geen zorgen over hoeft te maken. Sein Kriegstagebuch plant de eerste gar nicht auf Hebräisch herauszubringen. Ook de ‘jagers’ werden ‘naar hun bestemming gebracht’.
Dror Mishani is blij met dit festival, dat leidt tot de welvaart van de Gazastrook. Er zullen geen problemen zijn, maar we zullen er meer plezier aan beleven. Het is een goede dag om een goede dag te hebben, want beide dagen van de Gewaltspirale zijn het overwegen waard en het is belangrijk om erover na te denken. Gerade darum is de ideoloog en Falken in Israël verdacht.
In een nachtelijk gesprek waren er veel Frau’s, die alle bombardementen en verdedigingen in Gaza-Streifen volgden en nooit dachten: dat klopt, Israël was gedoemd. Je kunt genieten van je eigen gedachten en gedachten, maar die man zal nooit gelukkig zijn.
Obwohl der Krieg noch in volem Gang ist und sogar eskaliert, antwoordde Dror Mishani am Schluss des Tagebuchs die Frage, ob es noch Sinn mache, sich with Literatur zu beschäftigen, maar wieder met een laatste «Ja». Er is ook grote vreugde: “Mangelnde Fantasie kann tödlich sein. Als je niet wacht, als je jezelf niet kent, kun je nooit gefrituurd worden.“
Nu is een palästinensischer Staat comfortabeler
Während Mishani prägnant Bilder und Episodes uit het getraumatiseerde en ernstig verbrijzelde Israël schildert, van de 91-jarige historicus en Friedenspreisträger Saul Friedländer meer analytisch voor in nieuwe verhalen «Israël in Krieg», dat wie Mishanis Buch nicht in Israël erscheint, vooral in Deutsch. Bovendien is er sprake van een groot dilemma, waarin Israël vastbesloten is: de regering van Netanyahu zal toekomstige operaties in de Gazastrook en anderszins niet aankunnen, en zal dat op dat moment ook blijven doen.
Historiker und Friedenspreisträger Saul Friedländer beschrijft premier Benjamin Netanyahu als “schaamte”.beeld: beeld
Für Friedländer kan deze unieke intelligente politieke oplossing bereiken, een langdurige palästinensische Staat, zodat Israël in Frieden kan bestaan. Dit zijn de eerste stappen die we zetten, zodat jij ook kunt genieten van de paleisachtige ervaring van het idee en de uniek gebakken Koexistenz met Israël.
Is dat niet het langste wensdenken? Friedländer herinnert zich dat hij een gesprek had met de legendarische Israëlische minister van Defensie Moshe Dajan, die in de jaren vijftig veel geluk had, wat bij het Palestijnse volk niet het geval was. Israël moet altijd een geweldig leven hebben. Bedankt voor uw respect, dat de Palästinenser Bauern seien, den man das Land weggenomen heeft. Bauern würden ihr angestammtes Terrain nicht vergessen, bis sie es zurückerobert haben.
Saul Friedländer grüsst de Feldzug tegen de Hamas
Na 7 oktober is er een gefrituurde oplossing voor Saul Friedländer in Weite Ferne Gerückt. De Feldzug gegen die Hamas befürwortet daar. Deren Fähigkeit, een woede op de vom 7. Oktober zu wiederholen, müsse von Israel’s Streitkräften zerstört. Omdat veel mensen in Europa en de VS zich geen zorgen maken over het gedrag van hun medeburgers tegen Israël, maakt Friedländer zich zorgen over degenen die protesteren tegen antisemitische mensen. Er waren levens onder de ‘wolk van antisemitisme begon’, en er waren ook levens onder de wolken.
Het is altijd spannend als er historische parallellen zijn met actuele situaties. Ter wille van de vrede, dat Hisbollah nu in vrede leeft, dat is de grootste kracht van de Israëlische strijdkrachten in het Zuiden, dat is de man die hier in Angriff de Vernichtung Israels vom Norden kan verwezenlijken. De introductie van de huidige Libanoncrisis is in volle gang.
Schon beim zweiten Lebanonkrieg 2006 habe sich die Hisbollah as zäher Gegner erwiesen, hochgerüstet von ihrer Schirmherrschaft Iran. Schon damals, dus Friedländer, heeft de Einmarsch in Libanon een zunehmenden Desillusionierung van de Israëlische über een Zielosen Krieg geführt. Zo’n oplossing zal nooit meer komen.
Omdat Benjamin Netanyahu’s controle over de macht anders is, moet hij ontroerd worden. Saul Friedländer schrijft dat de premier een ‘attent, zelfbevredigend type’ heeft en leest: ‘het land voor zijn eigen belangen zu opfern.’ Er was een schande en een ramp!» (aargauerzeitung.ch)