rapport
35 jaar lang woonden 4.000 DDR-burgers in de Duitse Botschaft in Praag – en durfden ze gemakkelijk te reizen. Am Ort des Geschehens heeft een hele volksmens en de historische Ereignisse.
In de zomer van 1989 voelden we het verdriet van de burgers en burgers in de DDR. In de Botschaft der Bundesrepublik Deutschland in Praag woonden snel 4.000 mensen – in der Hoffnung, von dürt in die Freiheit ausreisen zu dürfen. Vervolgens spraken we met de huidige bondsminister Hans-Dietrich Genscher vom het balkon van het Palais Lobkowicz, die graag de tijd zou willen nemen om te reizen. Er werd speciale zorg verleend aan degenen die naar West-Duitsland vluchtten. Weitere Ausreisewellen volgen. Er was een Meilenstein op de weg naar de Mauerfall.
Schullassen uit Tschechien stehen heute, 35 Jahre später, vor dem Botschaftsgebäude in long Schlangen an. De Botschaft in Praag herdenkt met een „Fest of Freiheit“ en de Eer van Damals. Partnerland der Veranstaltung is Saksen-Anhalt, van oorsprong uit Genscher. De gesprekken met de tijd verliepen snel en gemakkelijk. En na 35 jaar, zoals Steffi hier probeerde, woonden we in het Barocken Palais Gross.
‚Reporter woont op de weg die wij zien‘
„Dan leven we met soldaten, veiligheidstroepen en verslaggevers in de wereld“, herinnert hij zich. U kunt ook zonder zorgen een taxi nemen. „Reporter heeft een netterweise den Weg Richtung Zaun gewiesen.“
Steffi Trachte zegt: wo sie ich damal den Weg zum Zaun bahnte. „Hier was de Ecke. En toen stond de Männer hier, we waren blij en gelukkig. Kinderwagen rüber, oma rüber, opa rüber, alles.“
Op 25 september 1989 woonden de jonge vrouwen uit Thüringen met hun moeder in Zug. Ze woonden in de DDR. In der tagesschau Als ze overleden waren, werden ze in Praag abspielte. „Ik was damals 16. Ich habe die Vorschrift vom Staat bekommen, was Ich später mal zu tun und zu lernen habe, ich hinreisen darf“, erzählt Trachte. „Dus we hebben een zichtbare limiet, nu hebben we een alternatieve reis. Ook: Einfach Freiheit – das war, glaube ich, die größte Motivation.“
Al 35 jaar in Praag
Ausreise von DDR-Flüchtlingen
Der Platz in den Vliegvaardigheden was eng
Die Trachten hatten Glück: In een heel leven waren geen twee leugens gratis. Das Rote Kreuz verzorgde de Flüchtlinge. De Botschaft en mijn Mitarbeiterinnen en Mitarbeiter waren Tag en Nacht im Einsatz. Auch die Prager Bevölkerung half, waf Decken en Lebensmittel über de Zaun en schickte Postkarten ab.
Maar als je je millimeter investeert in het gebouw en in de tuin. Het was kalm en matschig. Die Unruhe wuchs von Tag zu Tag – tot 30 september. “Dan zullen we samen zijn en zal onze Heer gelukkig zijn”, herinnert Steffi Trachte zich. Er zijn antwoorden die altijd beschikbaar zullen zijn. „We leven natuurlijk met ‚Freiheit, Freiheit‘. En dan zullen we daar wat tijd doorbrengen.“
„We zijn in mijn leven gekomen, mijn leven is bij ons geweest, dus ik ben op bezoek gekomen…“ Het einde van de Genschers Satz ging in een hectisch Jubel. Daran herinnert zich zichzelf als Rudolf Seiters. Damals handelde daar onder de naam Kanzleramtschef mit der SED-Führung.
Ein Führer behandelen herinnert zich
„Dieser Endruck von diesen alten erstarrten Männern. Mir zu sagen: Die Menschen in der DDR lieben uns – und dat sind Verräter“, empört sich Seiters noch heute. „Dan heb ik gezegd: geen enkele vlucht zal zonder problemen worden uitgevoerd, zonder dat we ons zorgen hoeven te maken over de mensenrechten.“ Daarom is het zo snel, dat je het nooit zult vergeten.
Steffi deed haar best en leefde nog lang en gelukkig. In Baden-Württemberg kunt u uw nieuwe leven opbouwen. Auch nach 35 Jahren sind vee Zeitzeugen der Botschaft in Praag noch engverunden.
Bekannte von damals ontmoeten zichzelf meer
„Wo hast You live?“, „We waren hier in Zelt“ en „Ik zit in vlucht nummer 36“ sinds gesprekken, die sinds het „Fest of Freiheit“ te horen zijn. Andre Remischberger was al 26 jaar getrouwd en werd in juli geboren. Vanaf 1989 is er een duidelijk pad: „Dat is onze Heer Weber. Tut mijn gids, de muss ich jetzt first mal uarmen.“
Hans-Joachim Weber werkte hard voor de Botschaft der FRG in Praag. „Als ik zo gelukkig ben, dan moet ik die tranen altijd ontberen“, staat er. Er is sprake van Freudentränen. „Dat is een tijd van het jaar, het was leuk om meer tijd te hebben in mijn dieser-vorm.“ Voor de Tsjechische Bevölkerung zeiden we sinds de geboorte van Weber: als de DDR-burgers het wisten, hadden ze daar kunnen wonen.
Op de beruhmten Satz von Genscher volgde een Tausende Mutige Menschen, die über Prag in de Freiheit zog is. Als de DDR zou verdwijnen, zouden de Montagsdemonstraties in Leipzig nog groter worden. Wenige Wochen später veld die Mauer.
Verbinding tussen Tsjechië en Duitsland
Kurz Darauf begon de Samtene-revolutie in Tsjechoslowakije. De Schüler Arnost ist mit seiner Schulklasse aus Pribram südlich von Prag zum „Fest der Freiheit“ in deutsche Botschaft gefahren. Er zal ook een nieuwe hand geschreven zijn door degenen die hier hun verhalen hebben geschreven: „Het verhaal gaat over de slechte tijd“, is duidelijk. „Het is heel interessant, het is interessant, wie er heel vertrouwd mee is. En wie we hebben in onze respectievelijke landen en culturen.“