Waarom je de klassieke wekker zou moeten herstellen

Ik heb de wekker teruggezet. Een over het hoofd gezien mechanisme in de technologisch gesynchroniseerde wereld van vandaag, je-telefoon-doet-alles, het vertelt de tijd, het maakt je wakker, het is gedecentraliseerd vanaf een telefoon. Het is geweldig.

Waarom? Omdat voordat ik een analoge klok terug in mijn slaapkamer bracht, ik gemiddeld twee uur en 56 minuten per week aan het scherm zat, en mijn telefoon vertelde me dit elke maandag, vlak nadat mijn alarm zou afgaan.

En elke ochtend, terwijl ik alleen maar op „snooze“ probeerde te tikken, werd ik geconfronteerd met een vlaag van meldingen die zich achter elkaar opstapelden als een kaartspel of solitaire op het scherm. Mijn telefoon zou me vertellen dat mijn vrienden gisteravond spraakzaam waren met meer dan 34 Whatsapp-berichten; er zouden Instagram-waarschuwingen zijn en tientallen e-mails van meerdere accounts. De meldingen zouden me met angst en stress over de komende dag vervullen voordat ik zelfs maar mijn ochtendkoffie had gedronken.

Ik besefte het toen nog niet, maar mijn oude analoge klok — een compact reismodel — was een onopvallende luxe.

Het ontwerp zou verbleekt zijn in vergelijking met de nieuwste iPhones, maar het deed zijn ene taak heel goed; het onderbrekende en schrille gekrijs was effectief om me elke ochtend wakker te maken. Pertinent, het vulde mijn hoofd niet met gebabbel, slecht nieuws en deadlines voordat de dag was begonnen.

Gewoonten veranderen

Ik maakte de overstap van wekker naar telefoon ongeveer 10 jaar geleden nadat ik iemand vertelde wat ik dacht dat een grappig verhaal was over hoe mijn wekker ooit was afgegaan in mijn koffer terwijl ik in de kofferbak van een taxi zat, waardoor we moesten stoppen dus Ik zou het kunnen ophalen. Het verhaal wekte verbijstering op. „Gebruik je een echte wekker?“ vroegen ze, alsof het een faxapparaat was. „Waarom gebruik je je telefoon niet!“ O, dacht ik. Waarom ik niet? Ik wist toen waarschijnlijk niet eens dat ik het kon. Maar ik zwichtte voor groepsdruk en schafte mijn oude klok af. En toen eindigde de luxe om wakker te worden zonder meldingen, en de ellende om er midden in de nacht naar te kijken toen ik de tijd op mijn telefoon controleerde.

Aangezien ons gebruik van mobiele telefoons blijft groeien (uit een rapport van Deloitte uit 2018 bleek dat Amerikaanse smartphonegebruikers hun telefoon 14 miljard keer per dag checken, tegen 9 miljard in hetzelfde rapport uit 2016), zeggen gezondheidsexperts dat het een negatieve impact heeft onze ochtendroutines.

„Als je als eerste wakker wordt, is het ideaal om wakker te worden en wat tijd in je eigen geest door te brengen voordat je wordt gebombardeerd met al het andere in de wereld dat er gaande is. Geef jezelf de kans om je aan te passen aan de wakkere wereld ”, zegt Lily Silverton, coach voor geestelijke gezondheid en welzijn. „Historisch gezien zijn we er niet aan gewend dat onze aandacht zo vaak wordt weggenomen als tegenwoordig.“

Vóór alarm waren het hanen, kerkklokken, klopper (mensen die werden betaald om je wakker te maken door met een lange stok op de deur of het raam te tikken, wat tot de jaren zeventig gebeurde in het industriële Groot-Brittannië) en zelfs onze eigen blazen dat heeft ons uit bed gehaald. Er wordt algemeen aangenomen dat de klokkenmaker Levi Hutchins uit Concord, New Hampshire, in 1787 een van de eerste wekkers heeft uitgevonden. Zijn ontwerp zou maar één keer afgaan om 4 uur ’s ochtends, zijn favoriete tijd om wakker te worden. Er lijkt weinig bekend te zijn over de details van het daadwerkelijke ontwerp, maar hij schreef: „Het was het idee van een klok die alarm kon slaan dat moeilijk was, niet de uitvoering van het idee. Het was de eenvoud zelf om de bel te regelen te klinken op het vooraf bepaalde uur.“ Hutchins heeft deze klok nooit gepatenteerd of vervaardigd.

Pas jaren later, in 1874, werd de Franse uitvinder Antoine Redier de eerste persoon die patent aanvroeg op een verstelbare mechanische wekker. En in 1876 werd in de VS een kleine mechanische opwindklok gepatenteerd door Seth E. Thomas, wat grote Amerikaanse klokkenmakers ertoe bracht kleine wekkers te gaan maken. Naar verluidt volgden Duitse klokkenmakers snel en tegen het einde van de 19e eeuw was de elektrische wekker uitgevonden.

Winkelen voor klokken

Tegenwoordig zijn wekkers in allerlei uitvoeringen verkrijgbaar. Van riffs op de Panasonic RC-6025 wekkerradio, vereeuwigd in de film Groundhog Day uit 1993, tot meer retro ontwerpen van klassieke merken als Roberts. Een snelle zoektocht op Etsy onthult nieuwe ontwerpen in de vorm van robots, uilen of zelfs konijnen.

Elders omvatten modernere ontwerpen de toevoeging van nachtverlichting in kleur, projectoren (om de tijd op uw plafond of muur te projecteren! Nee, dank u), USB-poorten, luidsprekers, temperatuur- en vochtigheidsregeling en zelfs tienerbestendige bedschudders.

Vorig jaar werkte het Off-White label van wijlen Virgil Abloh samen met Braun om een ​​paar gestroomlijnde wekkers in beperkte oplage uit te brengen. Het ontwerp in oranje en blauw is gebaseerd op de klassieke BC02-wekker van het merk, die opvallend eenvoudig oorspronkelijk in de jaren tachtig was bedacht door Dieter Rams en Dietrich Lubs. Ook modemerk Paul Smith bracht in 2020 zijn versie van de klok uit.

Het enige waar ik naar op zoek was, was echter een eenvoudige wekker, net als mijn origineel. En ik kocht er een bij de plaatselijke winkel voor huishoudelijke artikelen in de buurt voor £ 8,50 (iets meer dan 10 dollar). De eerste nacht dat ik het gebruikte, voelde ik me vreemd opgewonden toen ik de instelling fysiek verwondde in plaats van over een scherm te vegen. De volgende ochtend, in een soort anticlimax, werd ik voor de wekker wakker. Maar ik had al het gevoel dat ik de dag had overwonnen, in plaats van hem na te jagen.

Volgens Silverton: „Technologie maakt gebruik van onze psychologische zwakheden.“ En verbonden zijn, merkte ze op, is ongelooflijk maar tegelijkertijd verschrikkelijk. „Het beheert dat en creëert een routine die voor jou werkt.“

Die ik nu denk te hebben. De herintroductie van een wekker geeft me de tijd, ruimte en scheiding die mijn telefoon niet had. Ook al ligt mijn telefoon nog naast het bed, het verschil is dat het niet langer het eerste is waar ik naar grijp. Mijn eerste uiting van de dag is niet langer godslasterlijk over een e-mail en voel mijn bloed koken, ik merk dat ik voorzichtig nadenk over wat ik als ontbijt zou kunnen hebben. Dat heeft me een gevoel van controle en rust gegeven. Vreemd genoeg heeft het me een jonger gevoel gegeven – ik veronderstelde omdat de ervaring nostalgisch aanvoelt, of misschien omdat ik beter slaap. En wat is er luxer dan dat?