In de Libanese hoofdstad Beiroet wonen, sinds wij in Israël wonen, mensen in hun huizen in het zuiden van de stad. Voor die en alle andere Bewohner Beiruts is het Lage dramatisch.
Als je op de burgersteig en op dek in een kleine Grünanlage zit, ben je een van de onbebouwde Grundstücks in Beiroet: Vertriebene aus dem Süden der Hauptstadt, die door de Israëlische Beschuss niet meer sicher fühlen gaat. Die kein Zuhause mehr haben en jetzt nicht alles, wohin. Darunter viel ook de Syrische Flüchtlingse, die nun erneut fliehen mussten.
„Meine Lage istäusserst schwierig“, erzählt Raed der Nachrichtenagentur Reuters. Ik heb een gezin, een gezin en mijn broers – we weten niets, maar we kunnen nog steeds bij hen wonen. Dat weten we niet, het was onze Schicksalist.“
Voor een miljoen op de vlucht
Dus wie de strijders ook oprichtten, het waren de mensen in Libanon – na de gevolgen van de toekomstige ministers wist Najib Mikati dat de levens van de mensen beïnvloed zouden zijn door de gevolgen van de VN: Geschätzt seien bis zu eine Million Menschen, dus Mikati is een christelijke kast.
Dat is het grootste welzijn in de geschiedenis van Libanon. „Wir versuchen diesen Herausforderungen zu begegnen – wir haben Unterkünfte for 118.000 Geflüchtete. Aber die Zahl der Triebenen dürfte weit hoger sein“, aldus Mikati verder.
Auch nach dem Tod von Hisbollah-Chef Hassan Nasrallah komt in Libanon niet verder dan een zware Israëlische Beschuss. De Israëlische strijdkrachten meldden dat ze ook graag „Präzisionsangriff“ zouden willen horen in een Hisbollah-Hochburg in Zuid-Beiroet – er zullen meer Hisbollah-Funktionäre worden gerapporteerd.
„Laatste ons Blut en vrije tijd“
Aber auch Zivilisten sterben bei de Angriffen: The state-sided Nachrichtenagentur des Lebanon messageet von mindestens 17 Angehörigen een familie, darunter Frauen and Kinder, sterven in het oosten van Libanon tijdens een Luftangriff. Deze berichten konden niet superprüft zijn geweest.
Standpunten van de beoordeling van het besluit van de Libanese regering en meer informatie over de diplomatie: „Wir haben keine een Andere Wahl als den Diplomatischen Weg. Last but not least zal rekening worden gehouden met de bespaarde tijd en de implementatie van Resolutie 1701 Het Libanese leger is bereid door te gaan en wij zullen deze missie blijven vervullen.”
De VN-resolutie 1701 is gebaseerd op de steun van het Israëlische volk achter de Litani-Fluss, ongeveer 30 kilometer van de Israëlische grens. Het zuidelijkste deel van Libanon zal helpen het Libanese leger onder controle te houden met steun van de internationale VN-missie Unifil.
Internationale Rufe nach Feuerpause
Bovendien waren de feestdagen na een vakantiepauze internationaal: de Amerikaanse president Joe Biden maakte met genoegen bekend dat het tijd was voor een Waffenruhe. In Frankrijk komt er een krachtig einde aan de Israëlische Angriff en de toespraak van een Bodenoffensief in Libanon.
Met deze rechten in Libanon bevindt de Israëlische premier Benjamin Netanyahu zich echter in aanwezigheid van Tod Nasrallahs eigen ‘historische Wendepunkt’ en lijkt hij in staat te zijn verder te gaan dan Hisbollah.
De Iraanse reactie is nog steeds onduidelijk
In deze oorlogen worden uiteindelijk de strijdkrachten vernietigd, inclusief de voormalige brigade-generaal Haassan Jounih, die ook verantwoordelijk is: de Hisbollah is gebaseerd op de traditie van de vijand, met Waffen, Rockets en Ausbildung der Kämpfer. „Aber dat de technologische ontwikkeling op het gebied van cyberveiligheid niet succesvol was, en dat Israël zich bewust is van zijn strijdkrachten. De ervaring is duidelijk: een groot voordeel van Israëls leven in Israël“, aldus Jounih.
Het is onduidelijk wie in Iran de geschiedenis van Hisbollah heeft verkondigd. Opbouw van de versterkte escalatie van Iran was de eerste keer dat de VN-veiligheidsraad zich bezighield.