“Memory” in Kino: Verletzte Seelen – Filmkritik

Sylvia (Jessica Chastain) vierde haar 13e verjaardag. Zo lang is het schoon. Ze ontmoeten eerst de beide anonieme alcoholen die ze meenemen. Als Anna geboren zou worden, zou ze bij haar Trinken auf zijn. Anna (Brooke Timber) staat versteld van haar mompelen. Beiden leven gelukkig op het platteland van Brooklyn.

Als alcoholische drinker leidt Sylvia een gelukkig leven. Morgen breng je je dochter naar school en nog een paar huizen om in een huiskamer te werken voor de lol op de achtergrond. Na het bezoek breng je 13 jaar door, die je tijd doorbrengt met zowel je familie als je tante. We willen graag meer weten over hun vrienden en hun vrienden, en ook zij zijn welkom in de sfeer van alcoholische dranken.

Nu zijn we meer bereid om Sylvia in Schwester bij te wonen voor een klasbijeenkomst van de middelbare school. Als u zich in een positie bevindt en klaar bent om te beginnen, wordt u van deze inspanning verlost. De man volgt ondertussen voor het huis, we zijn alleen in de toekomst en ’s ochtends in de regen. Het is waar dat Saul (Peter Sarsgaard) vrij is van ziekte. Sylvia is blij met haar ervaring met haar eigen ervaringen, maar ook met orale seks.

Als Sylvia Saul confronteert, kan de persoon achter de schermen de Anguiligungen niet herbeleven of onthouden. Het is waar dat Saul eerst naar de school zou gaan als Sylvia bij anderen zou hebben gewoond. Vanuit een situatie van schulden begint de afstand tussen hen beiden met een algehele nietigverklaring.

In ‘Memory’ beschrijft de Mexicaanse regisseur Michel Franco een kwetsbaar liefdesverhaal tussen twee verloren zielen: een vrouw wier traumatische ervaringen nog steeds aanwezig zijn; in Mann, de Erinnerung is voltooid; twee mensen die zich op eigen kracht volledig van elkaar hebben afgescheiden.

Sylvia is daartoe bereid, als de broer van Saul betrokken is als mantelzorger voor de dementiepatiënten. De beroepen zijn in particulier bezit – een proces van het Franco-isme, en beide worden met genuanceerde details beschreven. De camera heeft immers nog steeds een moderne afstandelijkheid, maar die kleintjes, kleintjes en hoog-emotionele momenten zouden een dramatisch effect hebben.

Wie Jessica Chastain volmondig leest over het zelfonderzoek van de figuren, is een groot succes. Peter Sarsgaard won met dieser Rolle in Venedig als beste Schauspieler ausgezeichnet. Ihm, de beste porträt van een man, waarvan nur de gebten Blick en de ferne Vergangenheit festhalten kan een ich zu zu nieuwe Gefühlen zijn.

„Geheugen“, Regie: Michel Franco, met Jessica Chastain, Peter Saarsgard, Brooke Timber, 103 Minuten, FSK 12