„Megalopolis“: Coppolas Opus Magnum – een filmische catastrofe | NDR.de – Cultuur – Film

door Anna Wollner

Het is veertig jaar geleden dat ‘Megalopolis’ een zware oorlog was. 40 jaar eerste visioen van Francis Ford Coppola bis zu einem fast zweieinhalbstündigen Epos. Het is niet zo weinig als een monumentaal werk, een Opus Magnum, een levenswerk, dat niemand wilde maken. Coppola heeft zelf 125 miljoen productiekosten uitgegeven, een paar wijnen gekocht en alles in „Megalopolis“ verdiend. Het idee is een wahnwitzigen – en dat is in de film beter: een wahnwitziger, aber leid is verworrener, schlecht inszenierter Ritt, der overladen ist – von der eersten bis zur letzten, der 138. Minute.

Adam Driver als größenwahnsinniger Cäsar

„Megalopolis“ is een romantisch epos, nu de Metropole niet Romeins is, vooral niet in Amerika, in een alternatieve realiteit: Nieuw Rome in New York. Sommige cijfers laten op zich wachten, zijn de Gladiator Championships in Madison Square Garden, waarin Adam Driver de hoofdrol speelt van Cäsar, de Bürgermeister Cicero. Eben jener Cäsar Catilina is een ebenso genialer met een grote architect, een nieuwe Bausubstanz kreiert hat: Megalon. Damit zal – volgens de Wil van het Volk – de Stadt neu bouwen.

Het is een grote uitdaging die het leven van films en films verstoort. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat al het noodzakelijke onderhoud en de milieubescherming worden gehandhaafd. Wie heeft er een Liebesgeschichte tussen Cäsar en de dochters van de Bürgermeisters. Coppola is geïnspireerd door Angaben von Voltaire, von Kubrick, Murnau, Goethe, Platon, Fellini, Bergmann, Hesse, Hitchcock en Shakespeare – en een paar van hen.

Verdere informatie

Francis Ford Coppola’s weelderige, nostalgische fabel met Adam Driver is geïnspireerd door de wereld. In Duitsland is er een filmproductie – in de VS niet. mr

„Megalopolis“: Een enkele filmische catastrofe

In deze periode volgt de dialoog, het drama van de prominente mensen die betrokken zijn bij Adam Driver, Shia LaBeouf, Jon Voight, Dustin Hoffman en Lawrence Fishburne, dat grenst aan een weigering om een ​​baan te krijgen.

Die Kulissen in diesem Retro-Science-Fiction-Setting sinds de Film-Noir-Stil van de jaren 1930 en 1940, gebaseerd op Art Déco, gebaseerd op Bauhaus; Hauptsache viel, groot en weelderig – ebenso zoals die Orgien, die hier werden gevierd. 40 jaar geleden dat Coppola aan Opus Magnus werkte. Viellelicht is meer dan 40 jaar oud, en de „Megalopolis“ leeft nog steeds. Dit is de enige filmische ramp hier.