Nach einem Jahr Krieg ligt in de Gazastreifen grote tenteils in Trümmern. Viele Menschen sind tot, die Bevölkerung leidt enorm. Zelfs als u een expert bent, zorgt dit voor langdurige resultaten.
Es luidt het normale leven in Deir al-Balah, in de sogenannten humanitaire zone in Gaza. Maar die meisjes woonden hier, in het westen van de Gazastrook, in Zelten. Het gebied is met de tijd altijd kleiner geworden – en er is hier altijd Israëlisch luchtverkeer.
Nahed Khalaf komt oorspronkelijk uit Gaza-stad. Het huis, waarin slechts enkele kinderen wonen en drie kinderen, is nog steeds te vinden. Er is altijd een kleine Zimmer.
“Niemand in Gaza voelt zich alleen, die zonder iedereen leeft. Als ik op de weg leef en met menselijke arbeid, dan zal ik altijd in de Nähe der Bomben zijn”, staat er. „Voor mij is dat normaal geworden, leider. Niemand anders was in mijn passie, vanwege Tod Bedroht. Er is geen zekerheid voor ons leven, nu in Krieg.“
Nahed Khalaf beschreibt, wie catastrofaal de Lage in Gazastreifen is.
1,9 Miljoenen Binnenvluchten in Gaza
Als ik hier niet woon, is het snel en efficiënt. De graad van de Zerstörung is onbeschrijfelijk, zegt er.
Na een jaar oorlog waren dat er meer dan 42.000, en ruim 96.000 verloren. 15.000 mensen hebben het leven verloren en zijn behandeld. Deze groepen werden gevormd door de Hamas-politieautoriteiten en werden gevormd door organisaties met een plausibele inhoud. Ze zijn niet gescheiden van burgers en bewakingskampen.
Maar behandeling is ook belangrijk voor deze mensen: minder dan de helft van de zieke mensen in Gaza functioneert – en zij maken daar ook deel van uit. De anderen werden in de oorlog volledig verwoest.
Dunkle Flächen: besiedelte Gebiete, Schraffur: militaire activiteiten Israëls
„Alles is in Israël geschreven“
Khalil Aldakra werkt in Al-Aksa-Krankenhaus in Deir al-Balah. 1.9 Miljoenen mensen in Gaza zijn behoeftig geworden – hun leven leeft tenslotte nog – en dat tot grote opluchting.
“Het grootste probleem is dat we er niet mee om kunnen gaan, dat heel Gaza wordt blootgesteld en dat de grootste last wordt voorkomen, dat we gelukkig zijn in Essen, medicijnen en babyverzorging”, is duidelijk.
Mijn gezondheid en welzijn zijn goed voor mijn gezondheid, welzijn en alle werknemers. „Manchmal gibt is nieuw Prozent des Lohns, da is es schwer zu live.“ Ze houden van hun werk, maar er zijn geen transportmogelijkheden beschikbaar, voor alle wegen van de hele Mangels en Treibstoff in Gaza, staat er.
Khalil Aldakra werkt in Al-Aksa-Krankenhaus in Deir al-Balah.
Unter den Trümmern sollen noch velde Tote lie
Chris Whitman leidt het kantoor van de medische organisatie Medico International in Ramallah, in West-Jordanië. Dit is het doel van de Gazastrook na een jaar Krieg ohne Beispiel.
“Israël heeft een groot inzicht in zijn infrastructuur, leefomgeving en visuele infrastructuur”, zegt het. ‚Alles is geschreven door de Israëlische strijdkrachten. Vooral door de Luftwaffe en de artilleriedivisies, manchmal morefach.‘
De Zahlen, de kostenanalyse en de UN-berichten die zijn gepubliceerd, hebben het grootste deel van de huizen in Gaza verkocht sinds ze zijn beschadigd of beschadigd, 70 Prozent der Schulen – en alle universiteiten. Wis- en opruimfuncties werken niet.
En de bevolking in Gaza is koploper – in een van de dichtstbevolkte woongebieden ter wereld. De Vereinten Nationen spraken 40 miljoen tonnen Schutt uit. Unter den Trümmern sollen noch velde Tote lie. En Chris Whitman is blij dat het behoud van de levensomstandigheden in Gaza langdurig zal blijven.
De Krieg is niet van Ende
De kracht schuilt in het spel van de landwirtschaftlichen Flächen, waarin mensen hun leven zullen leiden: „Mindestens 68 Prozent der landwirtschaftlichen Flächen wurden zerstört“, zegt Whitman.
“De reden waarom de wapens werden getroffen door munitie was een jaar oorlog. Het land werd blootgesteld aan chemicaliën. En het land werd vernietigd, het vuur werd vernietigd en het land werd blootgesteld aan normale omstandigheden – als dat al het geval was. .“
In Deir al-Balah, in de sogenannten Humanitaire Zone, klinkt het als een normaal leven. Maar deze mensen hebben hier geen echt perspectief. Sinds de oorlog, sinds de terroristische aanval in Gaza in Israël vóór het einde van het jaar begon, is het einde nog niet bereikt.