„König“ Lukas feert Abschied – Wie „Prinz Poldi“ was voor de Duitse Fußball-Legende

Lukas Podolski-hoed in signaalgever Fußballkarriere viel gesehen von der Welt. Er werd gespeeld in München, Londen, Mailand, in Istanbul, Kobe, Antalya en in het Poolse Zabrze. Nirgends hat der Weltmeister von 2014 aber tiefere Spuren hinterlassen als in seiner Heimatstadt. Keulen is al 39 jaar een nieuwe wereldcarrière geworden. Hier is het signaal Herz zuhause – hier is er meer, noch als het anders geschätzt is, ja geloofd. Zo was het, als er een voetbalwedstrijd was voor de FC – en dat gebeurde tijdens de Donnerstagend, zouden we “Poldi” graag zien tijdens het Abschiedsspiel in het Rheinenergiestadion (20.45 uur, ProSieben), dat spreekt voor zich.

“Mir is dankzij de verhalen in Keulen extreem belangrijk voor de Unterstützung door de jaren heen”, zei Podolski in de Vorfeld der Partie, vanwege de prominente Unterstützung angekündigt-hoed. “Dit is een laatste wedstrijd in een bijzondere stad, de FC met geweldige fans, teamteams voor de lange termijn en nog veel meer mensen die mij in de toekomst steunen.”

Podolski verabschiedet sich – Löw en Flick kommen

Aan de andere kant waren deze jonge Federal Trainers Joachim Löw en Hansi Flick er trots op deel uit te maken van het tweede seizoen van hun carrière, de grote Triumph Signaler van de Laufbahn, de World Master-titel in Rio de Janeiro. Seine damaligen Mitspieler Manuel Neuer, Mats Hummels, Per Mertesacker, Erik Durm, Roman Weidenfeller en Kevin Großkreutz schauen in de Donnerstag als actieve spelers van 1. FC Köln en van Podolskis Noch-Klub Gornik Zabrze. De Poolse Erstligist is nog steeds een kwestie van drie jaar en is nog steeds een kwestie van de laatste dagen van het insgesamt acht Vereine, voor de in 1985 im oberschlesischen Gliwice geboren Stürmer actieve oorlog. De Sportbegeisterung was een sprichwörtlich in de Wiege geleggt: Papa Waldemar was zelf Fußballer, Mama Krystyna Podolska polnische Handbal-Nationalspielerin. Twee jaar na de geboorte van de kleine Lukas siedelte die Familie nach Bergheim bei Köln über.

Lukas Podolski applaudisseert op 16 december 2003 om 3:00 uur tegen Hertha BSC en de wedstrijd tegen 1. FC Köln.

Quelle: afbeelding afbeeldingen

De belangrijkste wedstrijden voor de jeugd- en voetbalclub 1. FC Köln – 181 waren tussen 2003 en 2006 en tussen 2009 en 2012 in de 86 Tower, evenals de „verloren kinderen“ na een geweldige opvolging tussen FC Bayern (Wed harten Konkurrenzkampf tegen Luca Toni en Miroslav Klose nicht für sich entscheiden konnte) wieder en Geißbockheim zurückkehrte. Omdat Podolski vrij was om in zijn naam Duits staatsburger te zijn, omdat hij een van de mensen van de natie was: debuut in 2004 was er een verhaal vóór het einde van de Ära Rudi Völler in de National Mannschaft, waar een van de weinige jeugdige gezichten in een van de enttäuschendsten fasen van de DFB-geschiedenis, zoals die Fußball-Nation urgent Hoffnungsträger suchte – en sie in Podolski en de etwa glichaltrigen Bastian Schweinsteiger fand. “Poldi” en “Schweini” werden geboren onder de nieuwe bondscoach Jürgen Klinsmann, maar vandaag de geschiedenis van de “Sommermärchens” 2006, zonder enige twijfel over het nationale team voor volgend jaar.

Genau met de Schweinsteiger-oorlog Podolski in deze fase meer als een voetbalspeler. Je kunt samen tijd doorbrengen op de bank van Thomas Gottschalk bij „Wetten, dass…?“ en blijf op het platform om te zien wat je doet. De jonge mensen van Keulen waren ook gezegend met een mooie toekomst voor de supermarkt, zonne-energie en de Prinzenrolle („Prinz Poldi“) en met hun onbelemmerde, vrije, open kunst, noch zoals de Oberbayer met hun eigen Liebling of the Nation. Dat is geen kwestie van praten. Die avond verloren ze met Italiaanse emoties de halve finale van het WM: “Zo ook Fußball. Manchmal gewinnt der Bessere.“ beschermde in 2006 de eerste verloren Fußballspruch van de Jahres. Als je voor Arsenal speelt, zul je blij zijn met de ervaring van het leven op het eiland: „Het goede van Engeland is: we hebben in Engelse weken geleefd.“ En onze reacties op de site zijn dan ook briljant: „Fußball is a pleasure: Rein das Ding – und ab nach Hause.“

Engeland, Italië, Turkije en Japan: Podolski kam viel hier

Dus zelfs als het nog geen probleem zou zijn, vanwege de woede, zou de sterkere linkerkant van de voet beter zijn als eraan werd gewerkt, en deze zou duurzaam genoeg zijn. Anders, zoals Schweinsteiger, kwamen de carrières op een laag niveau van FC Bayern tot stand en de eerste in het hogere voetbalteam in de nieuwe wereld bracht Podolski in beroering met een ontspannen race en geluk. 2012 werd verloren in Keulen na de Bundesliga-Abstieg twee dagen geleden en het kasteel zelf was FC Arsenal, 2015 volgde een rustwedstrijd bij Inter Mailand. Im Herbst-signaalgever Karriere spielte Podolski in Turkije voor Galatasaray (2015 tot 2017) en Antalyaspor (2020 tot 2021) en in Japan voor Vissel Kobe (2017 tot 2020). Anders dan de prestatie van Toni Kroos, Podolski seine Karriere nicht op de Höhe seiner Schaffenskraft. Die Liebe zum Fußball, zei Podolski af en toe, ‚dus wie met de familie en de Frau. Dat is altijd het geval.” Na drie jaar woonden we daar in ons thuisland, in Polen en in ons Duitse Polen, onder het Verdrag. Bisher speelde voor Zabrze 99 Mal, de belangrijkste speler van FC en de Beierse club, voor de Podolski een 3reistellige Zahl von Spielen.

Dit is belangrijk voor de National Mannschaft en de ervaring van Keulen, zodat je van je tijd kunt genieten met slechts 17 spellen waarvan je kunt genieten. Met de resultaten van 130 wedstrijden voor het DFB-Team genoot Podolski van hun vierdaagse kijkervaring, waarbij Lothar Matthäus, Miroslav Klose en Thomas Müller konden genieten van meer ervaringen met hun Adler en hun vrienden. 49 Tore sinds de huidige kwaliteit, hier is Dritter achter Klose en Gerd Müller.

Lukas Podolski (r.) en Bastian Schweinsteiger in de „Nacht von Rio“ na de Gewinn der Weltmeisterschaft 2014.

Quelle: afbeelding afbeeldingen/Laci Perenyi

Döner-Imbiss en „Baller League“: Ervaring met de varen van de Rasens

Podolski leefde onder de volgelingen van Klinsmann omdat ze onaantastbaar waren, de laatste jaren was de federale trainer verantwoordelijk voor kritiek. Podolski, dus hier is het, we zijn allemaal geladen, we brengen goede laune in die Mannschaft. Der Spieler bestritt sterft. “Als Maskottchen, wie de media heeft geschreven, het beste hier kan komen”, stond er. Met de erfenis van het WM 2014-spel Podolski nur 53 Minuten, heeft Weltmeister den en een avancierte nicht zületzt auf der Fanmeile voor dem Brandenburger Tor in Berlijn naar een „Feierbiest“, overgeplaatst in de Flagge der Stadt Köln. 2017, na 13 jaar in het nationale elftal, nahm met de kapitänsbinde am arm abschied: Mit dem Traumtor bij 1:0 tegen Engeland.

Mittlerweile is Podolski’s lange tijd niet als voetballer, maar het is een van de meest greicher unternehmer. Er is ook een modelabel, de initiatie van gemeenschap met de Hallenfußball-Liga “Baller League”, er is een Döner-Imbisskette, een Kölner Brauhaus, een Musikfestival en een enkele Eisdiele. “Ik ga honderd keer per jaar dingen maken, proberen en doen. Met Leidenschaft,’ zei hij kalm in einem dpa-Interview. “Ja, ik ken de Mentalität der Leute heutzutage. Dit is ook het geval: Thuiskantoor, er komt meer werk voor je bij, er komen meer dozen en een start om 21 uur in de ochtend. Dat is de nieuwe generatie, daar is totaal geen sprake van.“

De voetbalbewegingen zorgen ervoor dat dit gebreide materiaal een beetje in de achtergrond komt. Nu Podolski geheim is geworden, met haar Frau Monika en drie kinderen in Polen, in de Schlussphase seiner Fußballkarriere. Neem gerust eind 2025 contact met ons op, zodat u kunt genieten van uw tijd op de Donnerstag en actief kunt zijn tijdens de race in de Kölner Stadions. Podolski is in de „Fußball-Rente“ als Weltmeister, deutscher Meister, deutscher, englischer, japanischer en turkischer Pokalsieger, als 13-voudig Torschütze des Monats (Rekord) en zweimaliger Torschütze des Jahres, als nahbare Vereinsikone des 1. FC Köln – kurz um: als een grotere van de Duitse voetbalballen.