Kein Mann voor flache Schubidu

Alles is bereikt – een geweldige carrière: geweldige hits, een miljoen publicaties, een leven in het licht van een ramp. Er waren liedjes voor Sammy Davis Jr. en de geschriften van Shirley Bassey, die een Grammy hebben gewonnen. Maar de arme man Udo Jürgens gegen Ende der Nullerjahre nach den Zielen, die zijn noch hatten, verver ververdaruf, dass Musikmachen bei ihm nichts mit Raffgier zu tun habe. „Ik ben een muzikant met passie“, anders dan dat, en met een blijvende passie was er geen poging daartoe – en een verdere uitvoering van de muzikale poëzie „The Crown of Music“ op de Salzburger Festspiele met Simon Rattle en de Berliner Philharmoniker. Dan zijn er enkele nieuwe nummers: “Die Träume sind unser Rückenwind”. En lachte Leise.

Udo Jürgens was, naar eigen weten, oorlog op zichzelf

90 jaar waar ze hun jaren doorbrachten Musikträumer Udo Jürgens en diesem Montag alto. Geboren in 1934 onder de namen Jürgen Udo Bockelmann in het Oostenrijkse Klagenfurt, geboren in Nederland, in alle Duitse talen: Pop, Rock, Schlager, Jazz, Chanson en Sogar Klassikfans. Spätestens nach seinem Eurovisie-Song-Contest-Sieg 1966 met “Merci, Chérie!” (voor Österreich) heeft alle Duitse uitspraken op de Schirm gedaan.

Jürgens‘ liedjes waren geschmacksübergreifend, en waren ook geïnspireerd door hun eigen liedjes, hun eigen genre, maar wel een bijzonder. Meer zoals 1000 liedjes met de geschriften van Udo Jürgen, 105 miljoen Platten verkocht. Seine Hits sinds inzwischen “Volksmusik” – im best Sinn.

Er was ook veel muziekgeschiedenis, en er waren later kinderen John en Jenny: „Alan Parsons Project, Robert Palmer, Toto, Queen“, ze herinnerden zich hun kinderen, John, Schauspieler en DJ, die het Duitse redactionele netwerk en muziek deelden in het huis van Jürgens. “Der Papa heeft mijn prachtige schotels en mijn muzikale begeleiding op de reis gepresenteerd.”

Zelfoorlog Udo Jürgens schonk als tiener op zijn reis. Binnen 16 dagen zal er een eerste Kompositionspreis zijn met een ORF-wet. ‘Mijn moeder is bij mijn vrouw’, is er altijd, ‘en ik was ‘s nachts in het stadspark en woonde samen met Johann Strauß een roos op de Geige gelegd – in de natuurlijke omgeving.’ Dat is de kracht van traditie. Dank voor het meedenken van Walzerkönigs – “altijd, het is bijzonder, alles wordt doorgegeven”.

Een onbetwiste Vermutung über Zigarettenrauch in Jazzlokalen

In Interviews spraken ze met de onvoorstelbare “Aber bitte mit Sahne”-Timbre stets Druckreifes, niemals Halbdachtes. Er waren veel gebieden die op zijn best geïnformeerd waren, niet een van de Meinung-verlegen, die daarom consequent zo soeverein waren, dat is zelfbewust wie weisheit wirtte. Een keer nadat Jürgens naar het Beispiel „Zigarettenrauch und bad Luft“ in Jazzlokalen was gegaan, waarna „Muziek omso beter“ zou werken. Tatsächlich? Egal. Udo Jürgens heeft het gezegd.

Er is geen sprake van een gesprek met je eigen artistieke talent, wat zo’n waardevolle kunst- en kunstervaring is, zonder dat je je daar zorgen over hoeft te maken. Dat begint met Ihm schon mit der Wahl des passende Ortes. Als de hotelbar onhandelbaar was, was het in Kaminzimmer, Dorthin, “die laatst naast ons zat”.

Udo Jürgens zweeg voor Schubidu. Die Gesellschaft, in der er lebte, verwandelt er in Lieder. “Griechischer Wein” was een inspiratiebron voor migranten, het “Ehrenwerte Haus” is een Tirade gegen Spießer, Sexisten und Rassisten, die Nach-uns-die-Sintflut-Haltung angesichts des Klimawandels thematisierte er in “Tanz auf dem Vulkan” en aine zunehmende Gewaltbereitschaft in „Was ist das für ein Land“.

Über sociale Unrechtigkeit zong Udo schon 1971 in “Lieb Vaterland, magst ruhig sein” en erwähnte darin die “dunkle Tiefe” deutscher NS-Vergangenheit. Wie zou de wereld, het land van de wereld, de wereld, de wereld, de oriëntatie „dunkle Tiefe“ kunnen kennen? „Udo hätte vale Mittel und Wegefunden, de Finger in die Wunde zu allegen“, is hetzelfde als Tochter Jenny Jürgens, Schauspielerin, Sängerin und Moderatorin, sicher. “Oh, je zult je tijd missen – het zal een kwestie van tijd zijn in je land, je positie en je toekomstige kennis.”

Privé? Twee mensen, vier kinderen (twee heel gelukkig, twee unehelich), er zijn goede redenen voor de signalen, een zeer goede oplossing, het allerbeste na de twee, maar de scheiding is nog steeds goed: “Ik denk dat er geen wetenschap in zit de wereld”, zo blijkt in 2009 uit het Duitse Presse-Agentur, “dat ik zo’n situatie niet aankan, mijn vader is daar blij mee, ook al is hij erfgenaam.” zit weinig kracht in het eindresultaat van de verbitterde Einsamen.

Dafür is blij met een grote erfenis. Etwa, als er orkesten zijn voor het geluid van 51. en een persoonlijk lichtalbum “Einfach ich” in de Londense Abbey-Road-Studios is te vinden – de Beatles-Wallfahrtsort. ‘Dat wilde ik graag zien. Ik wilde de Zebrastreifen meemaken.” Ondanks al die studio-ervaring van Udo Jürgen, het orkest. Muziek ontroerde de muzikant. ‘Nach zehn Sekunden ich Gänsehaut und Tränenfluss bekommen,’ hield hij zichzelf voor, ‘dus ik moet het eerst proberen.’

Twintig jaar geleden werkten de jongeren daar in de avonduren, zodat ze het tijdens Kerst 2014 nog lang vol zouden houden. Er staat een fort – en het leeft nog. En als de Plattenfirma je eerste geschenk met een roos is, ontvang je uiteindelijk je favoriete Best-of-Box. “Wir haben aus fast 550 weltweit erschienenen Singles 90 Titel voor de Geburtstags-editie ‚Udo 90′ ausgewählt“, erzählt John Jürgens. De albumtitel is bewust gerelateerd aan de legendes van de tour „Udo 70“ en „Udo 80“ en de opnamealbums. De Freitag is „Udo 90″ erchienen. Vale Hits sinds darauf, vale Kostbarkeiten.

Bovendien is er veel ongerept werk in te vinden, dat is 91., het is een happy hour. “Het is nu een Demoaufnahme of the Songs, een archief in het muziekarchief van de Plattenfirma entdeckt hat”, meldt John Jürgens. “Als er mensen waren die erg elektrisch waren, zouden we in augustus alle tranen hebben. Und dann noch die Titelzeile – “Als ik forteerde.”

“Glück”, zei Udo Jürgen Bockelmann af en toe, “is een van de beste dingen om in de toekomst te doen.” Een Glück was, als ik zou leven, een Glück, dat was mijn lied. Lieder vom free Denken, Nicht-afre-machen-Lassen, vom bewust Leben, vom Traumtanzen und von Sehnsuchtsverwirklichung. Voor een steeds betere gezondheid – en voor steeds meer energie.

Nieuwe albumdoos: Udo Jürgens – „Udo 90″ (Sony)