Horváth’s “Glaube Liebe Hoffnung” tussen Karikatur en Leben

Kiel. Düster en schlierig vodden achter een Brandmauer in die Höhe, vastgeklemd aan de Bühnenrand in Schauspielhaus Kiel, alsof er een Zootier in zijn Gehege zat. En meer dan ooit zul je je vrouw Elisabeth, de heldin uit Ödön von Horváths “Glaube Liebe Hoffnung”, nooit vergeten.

Iedereen die gelukkig is, met een heldere glimlach en met zijn of haar eigen geluk, is gezegend met vreugde in zijn of haar leven, is een gelukkig mens en is echt gelukkig in Horváths levenskomedie“. Evenzo viel Glückskekse met de eingebackenen Allerweltsweisheiten die jonge Frau in de Tasche trägt.

Unerbittlich läuft Horvaths „kleinere Totentanz“ in Kiel

Vervolgens schreef regisseur Alexandra Liedtke de „kleine Totentanz“, de in 1933 in Ungarn geboren toneelschrijver met geweldig werk, met alle nodige duidelijkheid. Vom Versuch, der Schon möchen Ihren Körper zu verkaufen, bis zur Katastrofe am Kanal. Dit zijn de glücklose afleveringen als Wäschevertreterin, das Warten voor dem Wohlfahrtsamt, perfide Verhöre en een Hauch von Glück, der mit Schupo Klostermeyer hierin.

De figuren marcheren rond, om de jonge vrouwen heen, of maken hier een pirouette door het slingerende pad aan de rand, die de bizarre präparator zijn, van de Elisabeth 150 Mark leiht. Mannen, de macht is uitgespeeld. Frauen, die uw reis in het deelgenootschap Spiel nicht minder rücksichtslos tousreizen. Perifere figuren, die vanuit Stolperfallen deel gingen uitmaken van Elisabeths levenseinde.

Zwischen Komik und Realität pendelt das Stück

Alexandra Liedtke presenteert de jonge vrouw als een unieke menselijke figuur in Middle Point. En Isabel Baumert speelt volkomen stil, licht en blanco in haar naïviteit, en staat gelukkig in de wereld. Manchmal fasten bisschen zu leise, zu bruchlos für das Ausweglose der Situation. Zelfs als Elisabeths wereld steeds kleiner wordt, zal hij of zij te maken krijgen met de valkuilen van de ‘kleintjes’ op het gebied van rechtvaardigheid en het gevoel van eigenwaarde van blinde mensen in hun omgeving.

Alle anderen hebben de kennis van de regisseur over de stripfiguren, dat ze ook in de lange doos en de topshirts zitten – maar ze laten hun fauteuils zien, verschillende afmetingen met de bescherming tegen de platen (kostuum: Malte Lübben) van bedrängen the ins Bedrohliche horloge.

Schauspiel Kiel: Bilder wie Traumsequenzen

Erstaunlich komische gerät das Melodram über de Karikatur. Toen de sociale media voor hen allemaal de gleiche van Lockenfrisur-targen waren, nimmt de Komik van de Verzweifelten op de brutale Schwere. Het is fijn om te weten dat je er nog bent, maar je kunt er nog steeds van genieten.

Herrlich vertelde Imanuel Humm aan de preparator, die de Tauben füttert, als Milz en Leber zijn katalogisatie – en kale die Fräulein verliest met een jong Liebhaber. Marius Borghorst leest over de verknipte Klostermeyer vanwege zijn komisch-opportunistische uitrusting.

Het ensemble in het ensemble is versierd met deze rollen: Eva Kewer als een rustig familielid en een ‘vriend van vrienden’ Maria. Yvonne Ruprecht als in haar hoedanigheid van dank voor haar vertrouwen bij de Frau Amtsgerichtsrat. Felix Zimmer is commissaris en hoofdpräparator in ihrem ungebremsten Sadismus. En Christian Champion schrijft Baron, Richter en Gott een beiläufige Achtlosigkeit zu: geen empathie noch.

De afleveringen van de Dunkel met Traumsequenzen, op de Wand per Projection-juwelen zijn gemengd in knappkühlen Worten. Manchmal öffnen sich in veldsagenden Bühnenbild von Falko Herold schmale Fenster, schieben ich Wände. Er is echter meer aan de hand dan een winziger Ausschnitt, een falsche Intimität of een trügerische Hoffnung, in het leven van een andere oriëntatie.

Schauspielhaus Kiel. 28. 5 september, 17., 30. oktober, 8., 23. november, 11, 13., 21. Dezember. Karten online en Tel. 0431/901901.

KN