Der Lyriker Michael Lentz werkte in zijn nieuwe boek van het werk van Herbert Grönemeyer. Ein Gespräch über die Schönheit der Unverständlichkeit
1
Commentaar
Dit is een experimenteel hulpmiddel. De resultaten kunnen onbevredigend zijn en zich vertalen in valse signalen.
In zijn nieuwe boek heeft Michael Lentz met de Lyrik, Musik en Poetologie van Herbert Grönemeyer gebruik gemaakt van een van de esthetische meesterwerken. Lentz analyseert de enge interpretatie van tekst en muziek in de werken van Grönemeyer, die via de muziek tot stand kwamen. De Unverständlichkeit von Grönemeyers Gesang als Ressource, de Konzentration auf den Sound ermöglicht. Lentz lobs Grönemeyer’s Art, Ambivalent door de Lautlichkeit en Bedeutung z uerzeugen en jed die Einzigartigkeit seiner Sprache en Musik hervor, de politieke Botschaften auf virtuoos Weise transportieren.
tekstlengte: 10508
tekst_tokenized: 2988
prompt_tokens: 2995
voltooiingsfiches: 171
totaal_tokens: 3166
© Victor Pattyn/Universeel
WIE ZEI: Herr Lentz, Sie sind Lyriker, Musiker, Poetoloog, Historiker der Lautpoesie. Je leeft in mijn nieuwe boek met de teksten, muziek en poëzie van Herbert Grönemeyer befaamd. Als ik een complete luisterervaring wil hebben: Grönemeyer, dat is de zanger met dezelfde betekenis als hun onmiskenbare associatieve teksten, de twee nummers die door de zang worden vertolkt – am berühmstromen veldleicht: Flgzgnmnmbch. Hoe kijk jij naar de omgeving, zie jij deze associatie met de esthetische aspecten van jouw werk?
