Frau mit Minigolfschläger in Kiel geschlagen: „Angst begleitet mich überall“

Kiel. “Het was eng”, zegt Sabrina Kirchhoff en haar gezicht is zodanig dat ze geschokt is en niet overdreven verrast. Bij daglicht zie je de Gelände der Minigolfanlage von Olympia Kiel in de Pickertstraße im Stadtteil Garden van twee maskierten Männern überfallen.

“Het is een oorlog tegen Mittag. Ik had het recht om de Platz te verlaten, dat ik ermee verder zou kunnen gaan, dat ik de Hund vrijelijk zou kunnen lezen,‘ zei hij. Dan zul je genieten van de koffie en de kassa. Plötzlich hätten beide Männer voor mijn stand en geldgefordert.

“Ze dragen die Kapuzen met sweatshirts over hun hoofd en sjaals over hun gezicht, zodat ze ze nu kunnen zien”, zegt Sabrina Kirchhoff. En verder: „Ik heb alles op mijn eigen voorwaarden gedaan, dat wist ik ja, maar sindsdien wacht ik er op.“

Raubüberfall op Minigolf-Platz: In de Kasse waren 50 Euro

In de kassa zat niet meer dan 50 euro. Maar die Männer wollten meer. Als Kirchhoff gelukkig was, is dat niet het geval met meer geld, die zouden handig zijn. Kirchhoff wil je graag weer zien. „Dat is Chucky, onze hond, nadat ze allebei waren losgeraakt en gepakt.“

Kirchhoff geniet ook van een schot met een minigolfbaan op zijn hoofd. Von da an weiss sie nichts mehr. „Ik kan het me nu niet meer herinneren en ik kan me ook niet herinneren dat ik ze allebei had zien wegrennen.“

Omdat de Raubüberfall angst is. Angst, die alleen gezien kon worden en niet uitgewist kon worden, was noch hartstochtelijk, noch hartstochtelijk. Als je ’s nachts bent, kun je alle foto’s zien van de dingen die je in je hoofd kunt zien en kun je ervan genieten. Bovendien is het belangrijk dat angst in ons hele leven aanwezig is. “Als ik goed leef en met hun eigen middelen, zal ik er blij mee zijn.”

Als het gedrag van de minigolfbaan overvloedig is, kun je er niet van genieten. Letztlich hat siehre Mutter Conny Lemke, die de Anlage sinds 40 jaar begleitet ehrenamtlich. „Als ik in het Kassenhaus kan blijven, zal ik nooit alleen zijn, ik zal altijd dezelfde moedertaal hebben. De hele situatie was buitengewoon zenuwslopend.”

Komt het door de Raubüberfall das Schicksal der Minigolfanlage in Kiel-Gaarden belegerd?

Conny Lemke is behoorlijk geschrokken van zijn dochter. “Ik weet niet zeker wie er weer zal zijn”, zeg je en kijk naar de Minigolf-Platz, waar ik de afgelopen vier jaar op heb gewacht. “Wij zijn hier altijd geweest, mijn kinderen zijn hier opgegroeid. Ik hang rond in huis.”

Een brug die niet meer kan, maar ook niet Raubüberfall. Nu is het tijd voor jou om voor de veiligheid van de werknemers te zorgen. “Als de camera’s maar geïnstalleerd zouden worden, zouden ze uiteraard met iedereen besproken worden”, zei hij. En niemand hier kon alleen werken.

“Ik ben geboren in Gaarden, ik heb hier 57 jaar gewoond en mijn kinderen zijn opgegroeid”, zegt Lemke, “maar ik woon hier al een tijdje, maar de misdaad in de stad is altijd belangrijker. ” Als u spreekt en uw man gelukkig is, zult u gelukkig zijn in uw tuin.

Hoe de midgetgolfbaan, die voor alles Gaardener Treffpunkt en de Zukunft zijn, is nu onbekend. “Ik ben trots op wat ik hier doe”, zegt Lemke. “Ik weet niet zeker wie dit probleem wil oplossen. Ik zou hier niet kunnen werken of alleen kunnen werken, maar ik zou er ook blij mee zijn.”

KN