europamagazine
Die Gläser der Firma Duralex kent wohl jeder Bistro-Besucher in Frankreich. Dennoch geriet das Traditionsunternehmen in massieve Probleme. Nun gehört Duralex der Belegschaft. Wie weet sie verdomd um?
Wie zal genieten van de glasmassa in de vorm van de grote machines. Een automatisch nummer heeft de Franse Bistro-Gläser uit de Formen in een Förderband.
De productie vindt plaats in de Duralex-fabriek nabij Orléans. Suliman El Moussaoui heeft een glas in licht en prüft, wat de kwaliteit stimuleert. De Mechaniker und Gewerkschafter liebt seinen Job: „Wir nennen das Feuerball. Dat is een leven, edel materiaal. Totale vorm, aber was herauskommt ist een feestobject. De mens heeft gelijk gekregen. Dat begeistert een immer wieder.“
Sinds 20 jaar werkzaam bij El Moussaoui als Mechaniker in der berühmten Glasfabrik. Duralex is een instelling in Frankrijk. Die Gläser vindt een man in Schulkantinen of Bistros. De arbeiders vormen één gemeenschap. Wie heeft er een gezin, dat zijn allemaal verhalen hier. Maar dat zou snel gebeurd zijn.
Meer Ubernahmen en Insolventie
Duralex heeft Jahre der Krise achter zich. Laten we doorgaan met de toekomst en insolventie. Wirtschaftlich is een stofje. Het bedrijf schrijft over Jahre enorme Verluste. Als de energieprijs stijgt, blijft de productie stijgen.
Er is immers een kleine Revolutie: “Als je geen acties of investeerders hebt, ben je verantwoordelijk voor je eigen onderneming. Voor ons is er veel kennis die we kunnen maken, we zullen kunnen bouwen onze eigen fabriek”, legt El Moussaoui van Stolz in der Stimme uit.
A prüfender Blick: Mechaniker El Moussaoui controleert de kwaliteit van zijn bistroglazen.
Zukunft ohne Personalabbau
Twee Unternehmen wolllten Duralex übernehmen. Bekijk de plannen voor uw zorg, met uw eigen persoonlijke gegevens. Een uitspraak in Orléans in juli luidde anders en volgens het plan van de arbeiders: een goede kunstvereniging – zonder enig persoonlijk werk.
Monteur El Moussaoui heeft het initiatief genomen. De Gewerkschafter und seine Mitstreiter konnten rund 60 Prozent der 226 Kollegen überzeugen, dabei zu sein en in hun eigen Firma zu investieren: „Ze waren intensief Monate, met felle Unsicherheit, ob esklappt. Toen waren alle Mitarbeiter totaal erleichtert“, aldus El Moussaoui .
Meer werk, meer motivatie
Om deze reden is er een duidelijke mentale scheiding, wat betekent dat. Verpakking-Mitarbeiterin Pâquerette Saugrin Power en een Tisch die Ware für den Versand. Op de verpakkingsafdeling ben ik mijn baan kwijtgeraakt, en er zouden andere investeerders zijn gekomen.
Auch Saugrin hätte ihre Beit verlieren können. De 500 euro wordt immers in de toekomst besteed: ‘Als wij voor ons werken, is het een andere zaak. Uiteraard kunnen we er wel mee werken. We zullen er immers blij mee zijn – en dat zullen we ook doen. kunnen doorgaan met ons werk.”
Deze werknemers, die verantwoordelijk zijn voor alle reguliere verlichting, zijn zich bewuster van hun hulpbronnen – en bieden meer steun.
Je hebt nu een perfecte relatie met alle Entscheidungen eingebunden. Keine verlicht Aufgabe. Er moet dringend geïnvesteerd worden, maar modernisering in de fabriek zal niet plaatsvinden. En de Defizite is enorm. Ik ben overleden in de jaren dat het bedrijf met 24 miljoen euro en miljoenen euro’s waard is.
Dat dit bij elkaar het geval is, is duidelijk: „Het is belangrijk om meer actie te ondernemen. Het geld wordt direct door onze medewerkers gebruikt. Het is mooi. Het is goed zakendoen, we zijn gemotiveerd. En alles kan.“
Ook mijn klusjes zaten erop: inpakkers in het Duralex-Werk in Orléans.
Einstellungen statt Kündigungen
Deze medewerkers zijn door hun assistenten François Marciano in dienst genomen als directeur. De kern, energiebronnen, zijn verantwoordelijk voor de productiekosten, die verantwoordelijk zijn voor het efficiënte gebruik van energie, en voor de ontwikkeling van nieuwe producten, die zullen resulteren in de productie van energie.
De Duralex is echter ook voor andere aspecten geschikt, waardoor de prestaties ook zullen profiteren van verdere ontwikkeling en marketing. Jetzt sucht er Personal: „Doordat we de moeite nemen, gaan we verder met de Bestellungen. Aber wir müssen at first mal Leute einstellen, die sich darum kümmern. Als het geld is, kun je meer aankopen doen“, legt Marciano uit.
De toewijding aan de economie en de ontwikkeling van politiek en management zal resulteren in de werkplek in de fabriek en de toekomst van het bedrijf, wat zal resulteren in miljoenen euro’s voor de aankoop van activa, bouw en krediet. „We hebben een stad en een regio met een sterke basis, en een bisschen in ons management in Parijs, aangezien we helemaal niet in staat zijn om te functioneren“, legt Marciano uit.
Het terugwinnen van glas is energie-intensief. Bovendien worden de productiekosten van Duralex verkregen.
Noch kritisch, noch overzeugen
Maar niet alle medewerkers zijn welkom. Een van de twee Gewerkschaften in Unternehmen sprach sich sogar dagegen aus, weil si nicht glauben, dass die Genossenschaft de enorme Investitionen schultern kann. Auch Glas-Schmelzer Wilfried Lacube unterstützt das Project, ist aber noch etwas vorsichtig: „Ik investeer niet in het bedrijf. Ik zou het eerst graag willen zien, wie geïnteresseerd is. Aber ich glaube, kaal is zo weit sein.“
Initiatiefnemer El Moussaoui is erg blij, want hij is kritisch op deze persoon en we zien de lading: „Dit is teamwerk. We kunnen het nu samen kopen.“
De komende jaren zal Duralex winstgevend zijn. Deze werknemers worden gemotiveerd door een positieve houding.
Deze en meer reportages vindt u in Europamagazin – op zondag om 12. 45 uur in Ersten.