Een Bildreise gedurende 40 jaar West-Deutschland

Hannover. Herr Matz, Herr Vollmer, in Ihrem nieuwe Bildband blicken Sie auf die Zeit der Bonner Republik. Wie zijn belangrijk voor de stad Bonn en hun perspectief op de ontwikkeling van de Bondsrepubliek?

Wolfgang Vollmer: Ik heb tussen 1968 en 1988 twintig jaar in Bonn gewoond. De politieke Alltag-oorlog zum Teil erlebbar, er zijn ook heel andere dingen in het privéleven. Wenn man zelf, zijn man is ook een politicus op de weg. Heeft u een Australische gast, dan zijn die wegen afgesloten. Wij komen er graag mee in het reine. Uiteraard was ik blij met de ervaring van het leven in de stad. Deze nieuwe ministeries groeien nog steeds, steeds groter, steeds groter, en de ambten van de partijen worden steeds groter.

Zou de Entwicklung der Bundesrepublik anders zijn geworden als het maar een grotere stad was geworden? Frankfurt etwa stand damals ja auch zur debat.

Reinhard Matz: Dat is een interessant fragment. Na het ganzen Herrenmenschentum und Größenwahn des Nationalsozialismus hat es Deutschland sicherlich gutgetan, in een zeer bescheiden, kleine stad, de eerste die kan ontvangen. Meer over verhalen, wie in andere steden woonden, wie daar woonden.

Vollmer: Als we daar woonden, woonden we lange tijd in ons land, hadden we meer vrije tijd, woonden we op zo’n kleine plaats waar we werkten en waren we niet in Berlijn, we waren niet in de grote stad. In kleine zin de academische universiteiten van de wereld in het Westen. Ik ben een Australische politicus sinds ik naar Bonn ben gekomen, maar dit is zo’n mooie oorlog. Das Wetter was beter, alles was irgendwie endladen. Die Bonner bestaat al sinds al deze tragische tijden, sinds 1991 voordat Berlijn werd geboren.

Hoed is Bonn davon erholt?

Matz: Ja, schoon. Als je de theorie hebt, zul je nooit gelukkig zijn met Bonn in de tijd van de Bonner Republik. Er is meer Dax-Unternehmen in Keulen. De huidige ministeries komen naar Bonn en Berlijn. Als dat zo is, is alles in de tijd, dat is niet Thema zonder Buches. We woonden van 1949 tot 1990 in de Bonner Republiek. We keken naar de tijden en dachten: de oorlog was een gouden eeuw. Maar dat is niet het hele ding – het is een kwestie van hartgrondig Auseinandersetzungen. De Westorientierung Adenauers zum Beispiel, de nationale Teilung wordt gedeutete. Het besluitvormingsproces was een Riesenthema, onderdeel van de NAVO-Doppelbeschluss. Dan komt de Bahr/Brandt’sche Entspannungspolitik om de prijs te beëindigen. En ze zijn op hun gemak met de transportkosten en transportkosten.

Ben je blij met je leven, ben je blij met de foto’s, vooral omdat je er bent?

Matz: Een herkenning is: hoe vaker je de tijd ziet, hoe interessanter de beelden verschijnen. We zien je snel weer. De Achtzigerjahre aangezien we gelukkig zijn, is dat het einde. Die van ons is natuurlijk en natuurlijk, aangezien de woonkamer goed georganiseerd is, is de relatie daartussen zodanig dat de Nissenhütten etwa – ware denn heute noch, was een Nissenhütte ist? Oder dass in München, noch Mitte der Fünfzigerjahre Leute in Wohnwagen Hausten. Dat is een man zelf, meer kan hij zich niet voorstellen. En deze verschillen zijn misschien interessanter dan die van de Achtzigerjahre, maar ze zijn op zichzelf nog steeds chic. Die mode was niet leuker dan het was, het was erg langzaam.

Wie schrijft een Chronik voor een fotoband – een hand met een erelijst of met het motief?

Vollmer: Van andere beelden hebben we een mooie foto, ook al was de herfst nog mooier. Voor ‘Keulen voor de oorlog’ hebben we overdag archieven in Europa na de Keulse motieven en die zijn uiterst nuttig. Diesmal musten wir natürlich stelde meer specifieke vragen. Daarom zullen we daar over een lange tijd de kans voor hebben. Brainstormen. De betekenis begrijpen van de beschrijvingen die 40 jaar zullen meegaan, inclusief ‘Goggomobil’ of ‘Lederhose’ of ‘Wiederbewaffnung’. Een overzicht zoals deze op internet, in beeld of in boeken over relevante beelden in deze thema’s. Dat is het einde van de dag, we zullen niet langer leven.

Matz: Ik heb 41 jaar geleden een fotokopie gemaakt. Vervolgens hebben we twee pagina’s en afbeeldingen samengesteld en feest gevierd, alles was nog niet klaar. Natuurlijk gebeurde er van alles en moest alles gekocht worden.

Heeft u al uw foto’s gefund?

Vollmer: Aan het einde waren we meer gelukkig, aan het einde waren we minder gelukkig. Daarom is het zo vanzelfsprekend dat fotografie geen rol van betekenis speelt, maar dat informatiemedium niet zo belangrijk is. Dat is de manier om ervan te genieten.

Matz: We gaan nog veel verder lassen. Als de mens nog steeds zo is, is de man links gelukkig en rechts normaal en vindt hij dan open voor het volgende thema. Wij zijn allebei fotograaf en kijken ook naar de beeldkwaliteit. Dat is de motivatie, zodat je ervan kunt genieten en het naar de punk kunt brengen. Het is een van de historische gebeurtenissen. Als het boek machen is, als het een Ereignis is, is het een interessant beeld, maar het is relatief nichtssagend ist. Voor ons zijn deze politici in ieder geval niet zo belangrijk, zonder meer sociale geschiedenis erbij te betrekken. Zo illustreren we de Bonner Politikbetrieb, zonder te hoeven zeggen wie de eigenaar is van ons land, met alle waardering, overwegingen en grote invloed op ons nationaalsocialisme. Wie wil dat de democratie zich in dit land ontwikkelt?

Spannend aan het boek omdat je de resultaten kunt zien, die je nu in je hele overzicht kunt zien, wat mogelijk mogelijk was geweest – wie heeft de Flugzeugunglück von Ramstein, zeg maar. Dit komt omdat de historische redenen achter het motief die zijn die al lange tijd gefotografeerd zijn – die Konrad Adenauer schreef over de Teppich van de Hoge Commissaris. Het is belangrijk om de historische context te kennen, zodat je deze kunt begrijpen.

Matz: Als het beeld zich heeft gewaagd, zie dan dat de hoge kommissare op de fuße von Adenauer schauen. Een beoordeling van de officiële Empfang des Besatzungsstatuts, en des Protokoll sah, dass die Hochkommissare auf dem Teppich, der Vertreter der Besiegten indes davor stehen sollte. Er is een glückliche Fügung onder de beste Adenauers op de Augenhöhe, jedenfalls merken dat beide veilig zijn voor de Fauxpas. In dit opzicht is het beeld interessant.

Vollmer: De Kanzler ziet alle gedachten in ons boek verschijnen. Aber das is dann auch. Von Ludwig Erhard woonde met onze eigen schatfoto en daarna in onze eigen bungalow. Dat is de Bildwirkung das Besondere, eh als de man werd gezien, maar daar is geen enkele kans op. Wij zijn benieuwd naar onze motieven. Aber aan de andere kant Zie onderstaande foto, aangezien de foto laat zien dat de man zelf gelukkig is: een goed figuur motiveert de positie. Beispieelsweise das Titelbild, trouw deze vier jonge mensen Leute gerade Spaß met hun Roller haben en sich nicht sehr um die Straßenverkehrsordnung kümmern. Dat de fotograaf zich het juiste moment herinnert, en daarmee het einde is, leeft nog steeds.

Wie is belangrijk op dit ene moment?

Matz: Dat is een goede theorie, die fotograaf Henri Cartier-Bresson heeft geformuleerd: de afzonderlijke waarneming zal elkaar ontmoeten in een situatie, in een context, in een context. Davon is een man met een bisschen abgekommen, maar dit is een positieve uitkomst, die ook vals kan zijn. Er wordt een duidelijk beeld gegeven, maar het is een beeld dat dan wordt weergegeven. Als je aan het beeld van Andreas Gursky denkt, kun je het boek lezen, bij je vrienden zitten en daar met je vrienden zitten. Dat is geen Entwicklung. En het is nog steeds een goed beeld.

Sie haben in Anbetracht der dargestellten Jahrzehnte velde Schwarz-Weiß-Photos in Ihrem Band. Wil je een betekenisvollere motivatie? De Landung der Alliierten in der Normandie is een kürzlich nachkoloriert zijn.

Vollmer: Nachkolorieen vinden met übertrieben. De fotograaf denkt dat zwart wit kwaliteit is en niet puur technische reductie.

Ihr Buch eindigt met de val van de Mauer en de Bau van de Reichstagskuppel. Plannen Wil je meer Band zien? Boven het oosten van de Republiek Duitsland?

Matz: Nee, dat zijn wij niet meer, dat is het moment dat we samen tijd doorbrengen. En een band in Oost-Duitsland sollten jene machen, die es haben.

Bei welchem ​​​​Ereignis in Ihrem Buch wären Sie gern dabei gewesen?

Vollmer: Ik ben in het bezit van een privéleven: Lederhose, Goggomobil, Bundeswehr und Demonstrationen, habe Adenauer und Erhard bei a Wahlveranstaltung erlebt, hatte schulfrei zu Adenauers Beerdigung, stand neben Brandt en neben Kohl und war durch Zufall zwei Tage nach der Maueröffnung in Berlijn. Ik was RAF-sympathisant en was bereid door het land te reizen zonder in Duitsland te hoeven wachten. De Beatles woonden in Hamburg.

Matz: Nou, dat is een leuk stel. Onze beide snelle vrienden bespraken Ernst Blochs met Tübinger Studenten wäre ich sicherlich gern dabei gewesen. Ook bij Wolf Vostells Transformation zegent Opel Kapitän zu „Ruhender Verkehr“. De succesvolle Bootspartie met Breschnew und Brandt voor der Krim na een 16-koppige gespreksmarathon ter viering van de Moskauer Vertrag vom Vorjahr… En inderdaad een van de legendarische concerten van de totaal onbekende Beatles in Hamburg!

Reinhard Matz, Wolfgang Vollmer, Heribert Prantl: “Die Bonner Republik. Vier Jahrzehnte West-Deutschland“. Greven, 336 Seiten, 50 Euro.