Der Schlüssel ligt in Teheran

Berlijn. En we gaan door met de Escalatiespiraal in Nahost en meer. Wie Menschen sterben, vliegt Menschen. Wieder is de hoge kwaliteit, noch een grotere hoeveelheid. Als er geen man aanwezig is, is niemand een centrale figuur die de zenuwen verliest en de hele regio in chaos stort.

Israëlische soldaten keren terug naar Libanon, de 30 kilometerzone tussen Litani-Fluss is een duidelijk kamp. Dit is de huidige fase van het anti-geschiedenisoffensief in naam van de Israëlische veiligheid, volgend op het onderzoek naar de militaire functies van de explosieve pager en de militaire leider Hassan Nasrallah tijdens het bombardement. Zij zijn degenen die verantwoordelijk zijn voor de toekomst en de ander: aangezien Israël de leider van Libanon is, maakt de islamist Miliz Hisbollah zich zorgen, de Monaten sinds de Israëliërs uit de grensregio worden geëvacueerd. En altijd leiden en sterven op beide dagen. Die Räumung südlibanesischer Dörfer, die Israël versterkt, zijn niet anders.

De Schlüssel für diesen Konflikt alldings liegt nicht am Litani-Fluss. Er is nog steeds veel schade in Gaza, omdat Israël nog steeds aanvalt – en er zijn nog steeds meer Israëli’s als het een feest wordt.

Een kracht kan wonderen teweegbrengen

De Schlüssel zum Konflikt lag en lag op 2000 kilometer verder, in de Iraanse hoofdstad Teheran. Daarom werden zowel Hisbollah als de terroristische groepering Hamas die in Gaza opereert en die verantwoordelijk is voor de massamoordenaars van Israëlische burgers gedurende het jaar, gesteund en gefinancierd door Iran.

Een macht in Teheran zou wonderen kunnen veroorzaken. Het is waar dat er een wonder heeft plaatsgevonden: het moet gezegd worden dat de gezaghebbende mannelijkheid in de Staatsspitze, die op zijn eigen manier zijn gedrag duidelijk is, de afwezigheid van een stand van zaken gerechtvaardigd is na de vernietiging van Israël.

Dennoch: In Teheran is anzusetzen. Sicher nicht met veel afval, maar het is ook mogelijk om met kleine stukjes makkelijker te lassen. Als de VN-Generalversammlung de Staatspitze onder de nieuwe presidenten van de Verenigde Naties brengt, zullen ze een stem uitbrengen. Deze economische sancties gelden in hun land. De innerlijke wereld van de Arabische wereld is geïsoleerd, de Zuwendung Russlands sterft niet meer. Een tweestatenoplossing voor Israël en Palestina wordt serieus genomen.

Die directe Einmischung was riskant

In de verloren Monaten hat der Iran – van Drohgebärden abgesehen – auf a direct Einmischung in den Konflikt verzichtet. Officieel ziet Teheran het risico zoals het is. Jemenitische Huthis en de Russische presidenten Wladimir Poetin als hun steunpilaren zijn niet de beste Versicherung. En het kan nog steeds, dat is de eerste keer sinds twintig jaar dat u de Jordaanse ministers deze zomer in Iran zult kunnen zien, maar nu zullen er geen gevolgen zijn, zonder enige verdere uitleg.

Een Schwächung van de Hisbollah kon een grotere analyse voor Iran maken, die radicaal verder zou gaan. Darauf vestigt Israël officieel. Dit is een riskanter pad, maar we zijn ook blij met de gevolgen van de bitterheid en de basis voor de ontwikkeling van onze kennis. Diplomatische druk in Teheran was een van de meest vernuftige Weg.

Vóór het conflict was er geen scheiding tussen de twee. Onder der leugenste in Israël. Na de Israëlische regering van Benjamin Netanyahu moeten we een internationale oplossing accepteren. Met constante reacties en promoties zijn er nog maar een paar dagen. Ik ben Gegenteil.