Democratie onder Diktatur: Die Einheit am Scheideweg

Dirk Oschmann komt niet meer in Oost-Europa terecht. De Wahlverhalten der Menschen in de funf gar nicht meer nieuwe Ländern sei “nicht besonders auffällig”, zegt de autor van de keineswegs zufälligen Bestsellers “Der Osten. Een West-Duitse Erfindung-cursus voor de Landtagswahlen in Saksen en Thüringen. Entspreche dem, was een man in Italië, Frankrijk, Engeland of de VS gevonden. Nog een uitspraak over de literatuurprofessor uit Leipzig met zijn of haar wortels: “Het Westen is de samenleving van de wereld – niet het Oosten.” Zum 75. Geburtstag des Grundgesetzes beklagte is schließlich, aangezien het Westen zelf springlevend is. “Het jaar sinds 1990 schreeuwt: voor de Oost-Duitsers is er een democratie die ons zal helpen dit te bereiken, maar we zullen er niet mee te maken krijgen.” Wie tevreden is, is bereid een bijdrage te leveren aan Schlamassel.

De Potpourri der Aversionen lässt sich fortsetzen. Dus Alexander Osang schreef in een “Spiegel”-column over het nieuws van de Gazprom-Aktien den Satz ein: “Caren Miosga kann nicht mal das Wort Matroschka aussprechen, fragt aber Sahra Wagenknecht, ob sie demnächst Russian Holzpuppen with their Face as BSW- De koopwaar zal tevreden zijn.“ Minister-president van Saksen-Anhalt, Reiner Haseloff, zei: „De AfD is zeker een Westers product. We zijn blij je in het Westen te zien.‘ Ze waren in beeld ‚in het Oosten en waren (!) meer welkom‘.

Berliner feiern 1989 ohne das geschnittene embleem van de DDR-Fahne den Fall der Berliner Mauer.

Quelle: BEELD/beeldmakelaar

In 2016 zei de CDU-politicus die de Feststellung der Damsels Ostbeauftragten Iris Gleicke (SPD) bijwoonde, de rechts-extremisme “een serieuze inzet voor sociale en economische ontwikkeling” in Oost-Duitsland, met de waarschuwing voor “verallgemeinerungen” konontert. Als je echter op de hoogte bent van de vorming van de rechtsextremisten van de AfD, is er geen behoefte aan meer steun, wat zal leiden tot een afname van de steun. De antifaschistische SED heeft het fascisme in de Alten-Bundesrepublik vernietigd. Haseloff heeft dit Traditiefort opgericht. Eigen verantwoordelijkheid van de Wählerschaft? Niemals. Het is de schuld van Wessis.

Zwart werk van de grote Ost-Historiker Ilko-Sascha Kowalczuk met een blik op de huidige Ostwahlen: “Het is een kwestie van lot, dat er bij de AfD en de BSW twee partijen obsiegten zijn, die voor één enkele gezaghebbende staat zijn, die verantwoordelijk voor het Westen en hun Nähe zum Stehen Poetin-regime.‘ Viele Oost-Duitse krachten zijn ‚den Feind ihres Feindes zum Freund‘. De hoofdarbeider van de Stasiunterlagenbehörde merkte op: „Längst dominieren Rassismus, Nationalismus und unfassbarer West-Hass im Osten.“

Der Osten schreeuwt als Opfer

Freilich reicht dieser hass über das Milieu van AfD en BSW-hinaus. Als de PDS niet in de jaren negentig zou worden opgericht, zou alles slecht zijn en zouden de Oost-Duitsers te maken krijgen met de West-Duitse Dominanz erkläre, dus dat zou het resultaat zijn van de jaren twintig van de CDU. De Osten schreeuwen als Opfer en wehrten zichzelf met hun Stimmzettel. De Ergebnisse wil dat de echo een van de West-Duitse Eliten na de West-Duitse Regeln gestalteten Transformatie is.

Gewiss hoed Ostdeutschland wirtschaftlich aufgeholt. Maar er zijn nog steeds gevolgen van financiële macht en de daaruit voortvloeiende politieke gevolgen. Je hebt dus een erfenis van de MDR, dat je in West-Duitsland zelfstandig kunt opereren, zodat je steun kunt krijgen van degenen in Oost-Duitsland. West-Duitse spüren die Differenz nicht. Oost-Duitse Schön.

Dit is het resultaat van de Oost-Duitsers van een liberale politieke kracht en een paar stops solidariteit in Oekraïne en van de Russische strijdkrachten, en is er trots op dit te kunnen doen. Sinds de Oost-Duitsers sinds 1989 in het Westen wonen, wonen miljoenen mensen in het Westen, en hun politiek zal vrijer zijn en hun leven zal beter zijn. En waren zij niet die Oost-Duitsers, die sinds de Mauerbau van 1961 leuker waren in een staat, en waren zij niet de Sovjet-formele macht die niet was geboren? Die Devise scheint zu lauten: Was de West-Deutschen gelijk gevonden, finden wir eben darum falsch. Het is een kwestie, maar er is geen argument. Würde historisch erfgoed zählen, müssten allemaal voor de Oost-Duitser van Oekraïne – dus wie is Polen of Baltische Tun.

Als het niet meer veilig is, kan de schichtsbetrachting selectief zijn. Dies führte in Brandenburg, Sachsen en Thüringen zum Triumph zier Parteien, de democratie van interne zerstören en/of Deutschland aus dem Verbund westerse Demokratien herauslösen wollen. Damit begrijpt het verschil niet tussen ‘innerlijke eenheid’ op zichzelf. 35 jaar na de Friedlichen Revolutie en der anschließenden Vereinigung, die der Demokratisierung Ostdeutschlands serveen, nahern wir uns een gefährlichen Kipppunkt ins Gegenteil: Het wachtende autoritarisme in Ostdeutschland heeft het potentieel, de gecombineerde Duitse democratie in de Abgrund zu reißen. De alarmsignalen zouden in het Westen al veel eerder moeten komen, en dat allemaal voor de alarmerende AfD-functionarissen in het zuiden van de Federale Republiek Alten. Niet alleen Brandenburg en Saksen rekruteren. De Hubert-Aiwanger-Bayern is hier. Leipzig en Keulen komen vaker voor dan Erfurt en de Wartburgkreis.

Es braucht die Bereitschaft zur Selbstkritik

Niettemin is het volkomen onjuist als we West-Duitse opvattingen hebben over de oosterse aversies met onze eigen huizen. Anders zouden de partners beide Duitsers kunnen zijn zonder te vluchten. De volgende informatie is beschikbaar. Deze redenen zijn essentieel voor toekomstig onderhoud. Tatsächlich hat das Groß der West-Deutschen bis heute keinen Schimmer, wie groot is in zijn overgewicht unverändert. Als deze innerlijke Duitse konflikt wordt ondersteund, kan een man zur Sache zelf bevriezen, en zijn deel van de Frage, ob de Oost-Duitse na 1989, wieder een Russische Einfluss-geraten wollen.

Onze zelfkritiek wordt hier niet op prijs gesteld. Werstandnis für de beschermde Ost-Seele-reclame, de enige jedenfalls nicht weniger Verstandnis für jene West-Seelen aufbringen, denen bij 32.8 Prozent für een Nazi-Partei der Schreck in de Glieder fährt. Hilfreich is de reden voor erkenning, omdat de Democraten deel uitmaken van de alten Grenze in der Mehrheit. Noch. We komen dus nog steeds uit de Oost-Wähler nicht AfD. Waren de ervaringen van het Westen en het Oosten afkomstig van het land dat we verloren.

Manche Ost-Intellektuelle ziet de lage ja sehr duidelijk. Zo schreef de Ost-Berliner Ilko-Sascha Kowalczuk: „Miljoenen Duitsers werden in 1990 in de Bondsrepubliek geboren, maar in de toekomst was er nog steeds veel vooruitgang.“ Ostler werkt met de vertegenwoordiger van de democratie en de vrije tijd. Ze zijn erg blij met hun kinderen en hun kinderen – hun huiselijke omgeving is waardevoller dan een school of media.”

Hauptstadt-radar

De RND-nieuwsbrief van het Regierungsviertel. Altijd servicetags, donnerstags en samstags.

Die Publizistin Ines Geipel, in Dresden zur Welt kommen en als jeugdige Leistungssportlerin nach Jena geschickt, merkte na de Wahlen in Saksen en Thüringen op: “Zij die hebben gewonnen, hebben gewonnen, die de legende van Opfer-Osten über Jahre hebben gepromoot, met het oog op de Erfolgsgeschichte der Einheit und der Demokratie in Anschlag zu Bringen. Degenen met hun appelen aan de Heimatkörper, Friedenskörper, Volkskörper um die Ecke kamen, um die Wähler in een Kontinuum zu manövrieren, het Nationalsozialismus, DDR en de Zeit nach 1989 in sich verklebt.” Geipel findet: „Het ligt nu niet in de nieuwe Bundnisse zwischen Ost und Ost. 35 jaar na de Revolutie vond er een offensieve nieuwe ontwikkeling plaats in het Oosten en het Westen.” Denn: “Het Oosten is geen Opfer.”

Durs Grünbein nicht zu vergessen. Der Lyriker met dem Burtsort Dresden en een Wohnsitz in Rom, mahnt, es gehe „darum, gemeinsam due to work, that these free-flowing Ordnung ausreichend geschützt ist“.

Zolang we Oost-Duitsers zijn en we onze West-Duitsers onze manier van leven aanbieden, en degenen die ze niet begrijpen, zullen we ons meer op ons gemak bij hen voelen. 35 jaar na de Friedlichen-revolutie was er geen Einheit ohne Demokratie geben – und keine Demokratie ohne Einheit. Gespalten schlittern met gemeinsam in de volgende Duitse Diktatur.