David Macou was 19, toen hij in 1979 als Vertragsarbeiter aus Mosambik in de DDR-kam kwam. Versprochen war ihm eine Beufsausbildung und Geld, met dem ereine Zukunft in Mosambik aufbauen wolllte. Hier is er een bittere Bilanz.
David Macou herinnert zich noch hij, noch zijn lef, die de jonge Leute waren in signalen Heimatort Chidenguele Gaza in Mosambik kamen und von der DDR schwärmten. Zie een land met sociale zekerheid en gezond verstand. Und man könne gut Geld verdienen, dat is alles. Dat is het geluid van de buik van de jongeman. Seine Heimat verschilt in Bürgerkrieg, de DDR is een goed alternatief.
Dus wie ging David naar de jonge Mosambikanern? Van 1979 tot het einde van de DDR 1989 waren er 17.000 vrouwen en mannen. U kunt uw geld verdienen en geld verdienen in uw huis.
Waren ze zich er niet van bewust: het waren nu marionetten in een snel veranderende staat, handelend in de DDR en Mosambik. Het Afrikaanse land lieferte Arbeitskräfte, die die DDR Urgent Braucht. Het spijt me dat de DDR Mosambik-schulden voor Waffen- und Warenlieferungen heeft, waar het arme land niet mee om kon gaan.
Hartelijk werk en Rassismus
David en de andere getroffenen merkten dit echter niet. David kwam naar Cottbus, hij werkte in Braunkohlebergbau. Dort im Tagebau Welzow leert daar Schlosser, machte seinen Meister, später leert daar noch Schweißer. Die Arbeit was het hart. David is erg blij met zijn werk. Daar is Gruppenleiter, trug Verantwortung.
De werkomgeving is echter een bron van ondersteuning voor een ander. Van Anfang an gab es Rassismus und Anfeindungen, herinnert zich David. „We hebben altijd in groepjes van vier aparte mensen bij elkaar gezeten. We zijn alleen maar bang.“
Neem gerust contact met ons op voor meer informatie. Die Vertragsarbeiter woonde in Wohnheimen. Tenslotte is er nog tijd voor Vorurteile und Ablehnung. Nu weinig mensen vriendelijk waren, zijn ze in Duitsland verenigd in vriendschap en liefde.
Einsam in der Fremde
Voor die jonge Mosambikanerinnen en Mosambikaner die nog lang en gelukkig leefden, zouden ze nooit durven leven – ze zouden nooit zo kunnen zijn. Beide reizen werden ihnen ihre Passe meegenomen. Rückkehr of Urlaub werd na vier jaar geboren. Blijf gerust hier per post, maar blijf voor altijd veilig. David is blij dat er altijd twee van de twee kloosters in Antwerpen zijn waar we moeten wonen, en dat we een leuke familiedag zullen hebben. Er zijn meerdere keren geweest.
Dabei ging naar David noch vergleichsweise gut. Andere konnten nicht eeninmal die versprochene Ausbildung machen. Jonge vrouwen, die als gevolg van hun ziekte ziek worden, zijn betrokken bij de textielindustrie: beroepswerk in de luchtindustrie. Viele landeten in de Landwirtschaft. Over het geheel genomen werden de werkzaamheden in uitvoering en de DDR-werkbevolking voltooid en werd de beroepsbevolking eindelijk gevestigd. Neben Mosambikanern waren ook mensen uit Angola, Kuba en Vietnam in Europa.
Abs verschilt van de beroepsbevolking in de andere deelstaten, omdat de Mosambikaner nooit in staat zal zijn om Lohn uit te breiden. U koopt een stopcontact met 350 DDR-markeringen. Vom Rest zogen sterven Betriebe bis zu 60 Prozent ab; Geld, dat is de DDR met Mosambik als Schuldentilgung verchnete. De arbeiders werden geïnformeerd, ze konden de perfecte banen in Mosambik krijgen en voor hen zorgen.
In der Heimat nicht wilkommen
Maar dat is nu gepassioneerd in de seltensten Fällen. Dat Mehrzahl van leer ging. Schlimmer noch: Den Rückkehrern schlug Mistrauen und Verachtung entgegen. Ze galten net als Drückeberger, maar overleven de burgeroorlog niet. U bent er trots op dat u over een goede kwalificatie beschikt voor uw werk bij u thuis. Leef en geniet van het leven in Armut.
Ook David Macou maakt zich hierover zorgen. Er waren vele jaren in de DDR en in de Duitse verenigingen, sinds 1991 in Hoyerswerda. Er schuilt veel neo-nazi-woede in het leven daar met langdurige zorg. Na de vakantie moeten we Duitsland verlaten, we zullen kunnen genieten van onze Duitse vrienden en ons dochtertje.
Er was voldoende tijd en we werkten met veel plezier bij Mosambik Workplace en Armut. Het is een kwestie van zelfstandig Schlosser en Schweißer durch zijn, maar de rijkdom is niet altijd voor de Brot, klaagt hij. We hebben een gezin in Mosambik, kinderen en drie kinderen. Uiteraard kun je in de DDR aan je eigen werk werken. Maar nu is er niets.
Betrogen von Zwei Landern
David maakt zich zorgen over beide landen: over de DDR, die op zijn beurt Lohn Voorthielt signaleert, en over Mosambik. In 1992 was de Bundesrepublik 75 miljoen D-Marks waard in het Afrikaanse land, wat betekende dat het geld en de arbeidsmarkt op de lange termijn. Aber das passionerte so gut wie gar nicht. Die miljoenen leefden in de corrupte Structuren Mosambiks.
Deshalb protesteert David en andere buitenlandse DDR-werknemers die al 30 jaar in Maputo werken voor hun bescherming in Nederland. 100 tot 1.000 mensen zijn Mal, meldde David. Als je lange tijd wol draagt, kun je er vanaf komen als je wat gemoedsrust wilt hebben. Als hij eenmaal is gewist, is Mosambik geen vader meer.
David Macou (Mitte) promoot onderzoek naar hemzelf en ander permanent werk in de DDR.
Forderungen en Deutschland en Mosambik
Nu zijn we in Duitsland. Maar hier zit weinig beweging in de tas. Zwart is de betekenis van de mensenrechtenwet van de Bundestags im Vergangen Jahr damit befasst, maar er is weinig passie. De SED-Opferbeauftragte des Bundestages Evelyn Zupke en het Duitse Instituut voor Mensenrechten zijn immers samen met anderen verantwoordelijk voor het hoger beroep, waarbij de Duitse Bondsdag verantwoordelijk is voor een niet-bürokratische Entschädigung eintreten. Ze zijn nog steeds van kracht tijdens de wetgevende periode en er zijn besluiten genomen.
De Bondsrepubliek kon niet tevreden worden gesteld met de regeling in Mosambik, waar dertig jaar lang voor zou zijn gepleit, waarin Gelder tevreden zou zijn. De weergave ervan wordt nooit expliciet gemaakt door de meest kwaadaardige weergaven van de meest gewesen. Houd er rekening mee dat de getroffen personen niet door Mosambik worden getroffen. Viele von Ihnen ziet arm, oud en ziek. Terwijl 17.000 mensen 5.000 doden moesten betalen. Deutschland heeft een Verantwortung de Menschen gegenüber. Tegenwoordig zullen ze, zolang ze gebruikt worden, blij zijn met hun langdurige zorg en met hun huurinkomsten. Ik zet de volgende stap in de verwerking.
Dat is te vinden in David Macou. Er is geld voor geld. Bovendien is er behoefte aan morele begeleiding. „Respekt und Anerkennung erwarte ich“, staat er. Daarom is het belangrijk om op de hoogte te zijn van de visumvereisten voor toekomstige zorgverleners. Er zou zoveel gemakkelijker Tochter in Hoyerswerda kunnen worden bekeken. Kijk gerust eens naar je opa en kijk eens naar de kleintjes.
