Austernische beelden van de Riffe uit Mittelmeer bis Noorwegen

Kiel. Het Europese Austern heeft de neiging om de kust van Europa te verkennen, die van Noorwegen tot het middenmeer is uitgerekt. De complexe milieusystemen van leven en absorptievermogen bieden een leefomgeving voor de gezondheidszorg op andere gebieden, waaronder een onderzoeksteam in het rapport ‘Nature Sustainability’. Insgesamt hätten de Riffe mindestens 1,7 Millionen Hektar umfasst, een gebied groter dan Thüringen.

De Austernriffe seien voor meer en jaren voor al hun toekomstige studies, berichten 30 studies in Europa, van de Universiteit van Rostock, van het Bremerhaven Alfred-Wegener-Institut (AWI) en van het Zoölogisch Museum Kiel. Bovendien zijn de kwaliteit van het water, de sedimentatie en de impact van het gezondheidszorgsysteem van groot belang, waardoor de kunst op zeer grote schaal bestaat als het gaat om het verwerken van de ziekte, wat praktisch mogelijk is.

De Europese Auster (Ostrea edulis) verplaatst zich naar de Duitse Nordsee. Zowel de Austern, die wijd verspreid is in het Sylter Wattenmeer, handelen op zichzelf met de enkele geschleppte Pacific Auster (Crassostrea gigas).

Nur noch einzelne Austern übrig

In Europees verband zijn ze moeilijk te vinden, maar ze wonen ook in de Meeren, die in de studeerkamer zitten, en ook in Klumpen, Bänken en Riffen. Er wordt een extra inspanning gedaan voor een nieuwe aanpak, etwa in de Nordsee vor Borkum. Deze projecten moeten worden gehandhaafd, ze moeten worden uitgevoerd.

Als de AWI een Austernriffe is, is dit logischerwijs het geval met Korallenriffe. In de actieve studiejaren kun je in de Kalkstrukturen meer kunst lezen als in de omliegende Gebieten in Meer. Ze stabiliseren de kustlijn en filteren het water – een enkele Auster kan dagelijks wel 200 liter bevatten.

Alte Zeitungen, Zoekkaarten en Interviews

Austernriffe stroomt snel over de hele Europese kust. Um Details over de Ausmasße zu erahren, schauten sich die Forschenden historische Aufzeichnungen wie Zeitungen, Bücher, Reiseberichte, Seekarten, frühe wieschaftliche Untersuchungen, Zollabrechnungen en Aufzeichnungen über Austernlizenzen. De grote Konzentration von Austernriffen fanden de Forschenden im zuidelijk deel van Nordsee, darunter auch in Deutschland.

Eines der opnieuw geabsorbeerde Bücher-oorlog „Die Auster und die Austernwirtschaft“ van Karl Moebius, hoogleraar zoölogie in Kiel, sinds het jaar 1877. Darin zegt: „Ik ben schleswig-holsteinischen Wattenmeere lie 47 Austernbänke von sehr verschiedenem Umfange. De grootste is ruim drie kilometer lang; die meisten sind kürzer. … De Gesammtzahl der volledig wüchsigen Austern, welche on the Sleeswijk-Holsteinische Bänken lie, ich ich ich ungefähr fünf Millionen.”

Abflachung der Meeresböden

Philine zu Ermgassen van de British Universität Edinburgh, een van de hoofdautorinnen, zegt: ‘Austernriffe entwickeln sich nur langam, indem sich neuer Austern auf de absgestorbenen Schalen ihrer Vorgänger billen, aber ihre Zerstörung durch Überfischung ergolgte relativ sch nell.’ Dat is het einde van het leven der Meeresböden geführt.

‘We zijn geneigd te denken dat we meer dan blij zijn een verschil te kunnen maken,’ zegt Co-Hauptautorin Ruth Thurstan van de Universiteit van Exeter, ‘in de context van de transitie was er een driedimensionaal landschap met complexe levensvormen. rifts – ze zijn volledig uniek in onze collecties.” Sindsdien zijn de gedachten verdwenen.”

KN