Antisemitisme-resolutie: de staat durft, maar geen antisemitische kunsten! Volgorde?

Sinds de Bondsdag een resolutie heeft aangenomen die de Judenhasssen zal bewerkstelligen. Warum eine Einnigung zo schwer ist – eine Recherche.

Dit is een experimenteel hulpmiddel. De resultaten kunnen onbevredigend zijn en zich vertalen in valse signalen.

De Duitse Bondsdag roept op tot een resolutie, tot solidariteit met Israël en tot antisemitisme entgegenzutreten. Het debat is gebaseerd op de definitie van antisemitisme, artistieke ontwikkeling en vrijheid van meningsuiting. Het beleid scheidt de een van de ander, wat resulteert in artistieke en culturele instellingen die resulteren in een antisemitisme-Klausel-protesteerder, die de politieke ontwikkeling verhindert van projecten die als antisemitisch worden beschouwd. De discussie vond plaats in de Gesellschaft, met ongeïnteresseerde ansichten over de omgang met antisemitisme en de grenzen van de kunstvrijheid.

Antisemitisme-resolutie: Auf der Documenta 15 wurde das Kunstwerk
Op de Documenta 15 werd het kunstwerk „People’s Justice“ een antisemitisch beeldmotief geïntroduceerd.
© Andreas Fischer/​epd-bild

Een liberale democratie tussen staat en samenleving. Während Regierung en Parlament für de gesetzlichen Rahmen, ringen de Zivilgesellschaft ditentrale een Normen, Weltanschauungen en geschichtspolitische Selbstbeschreibungen. Het beleid is dus verantwoordelijk voor het ondersteunen van de belangen van het publiek, maar niet voor het morele kompas van de burgers of voor hun nieuwe morele scepticisme. Als je alleen bent, als je breit, als je alleen bent, kun je het probleem niet zelf oplossen. Dan zit het Parlement misschien in etwas, de zoon van de betrokken Unis, Theater of Media. Geniet gewoon met plezier van uw tijd.