Als Benjamin Netanyahu blij is voor de Algemene Vergadering van de VN, is er Jubel van de Tribüne. Seine Claqueure is een kontrapunkt setzen. Een week lang wordt Israël in zijn Algemene Vergadering bekritiseerd. De premier zei dat hij of zij niet in New York zou zijn, maar dat het land zelf in Krieg zou zijn. Wegen van de gevallen wegen, waarover in New York wordt bericht, zijn ook gesloten en deze zaken worden gecorrigeerd. Die Wahrheit sei: Israël Wolle Frieden. “Aber wir müssen uns duizelig.”
Netanyahu zegt duidelijk: hij verwijst naar alles in Iran. Een normalisatie van de bevolking tussen Saoedi-Arabië en Israël is ook welkom als je daar niet bent geweest, zie dan ‘7. Oktober is aangebroken, de Angriff van Hamas. Gevolgd door Raketenangriffen van de Huthi in Jemen, van de Hezbollah in Libanon en andere proiranischer Milizen, de deal van Israël met de torpedo’s van Riad zal worden afgehandeld zodra het land rechtstreeks wordt aangepakt. Er zal een Botschaft in Teheran zijn: „Als we gelukkig zijn, zullen we dat ook doen.“ wees een Botschaft in het Algemeen Bestuur: „Wij zullen winnen.“
“Wij zullen strijden voor de totale overwinning”
De Gazastrook kan eindigen als Hamas erg wordt. ‚We zullen niet vechten totdat we een totale belegering hebben gehad.‘ Dit geldt voor de Hezbollah. Tegenover de regering in Washington zei Netanyahu: Amerika zou de angst op zijn land auch nicht akzeptieren. “Genieten is genieten.” Israël kon niet als staatsburger in de Norden des Landes worden geregeerd. Kein Wort zur American-Französischen Initiative a Waffenstillstands in Israël en de Hezbollah.
De toespraak van Netanyahu is voor iedereen in de regering-Biden, die het geduld met Israël heeft verloren. ‚Ik heb een hekel aan John Kirby, de voorzitter van de Nationale Veiligheidsraad, over Netanyahu’s jongste Volte‘, zei hij. De regering-Biden is niet het initiatief voor één enkele 21-daagse oorlog tussen Israël en de Hezbollah, maar men denkt niet dat de Israëlische regering in het bestuur zit. Säuerlich fügte er hinzu: Dat was er zeker niet, waar van Netanyahu werd gezegd dat hij habe had, er werd gezegd dat er habe was. “Sindsdien ben ik er niet meer zo goed in, maar sinds dit wel het geval is, heb ik geen aandacht meer willen besteden aan het interne beleid.” De mens mag het maar ook aan de premier zelf vragen.
Kirby’s woorden houden verband met de steun die wordt gegeven aan de diplomaten van het Westen, die steun zullen blijven ontvangen van hun Amerikaans-Französische vorsten. Europese diplomaten delen dit inzicht: als zij hun erfenis zouden krijgen, zou de man van Netanyahu altijd recht hebben op gerechtigheid. De Duitse Außenministerin Annalena Baerbock heeft een grote kans gekregen om in haar toespraak in het algemene debat van de Lage in de Oost-Oosten te spreken. De veiligheid van Israël is nu mogelijk, maar het is veilig om dat te doen. Deshalb heeft een Staatengruppe in Mittwoch en Waffenruhe aangesloten op de „Blue Line“, die verder gaat dan dat.
==================== Linklijst ===================)
Een eskalatie van de Lage in Nordlichen Nachbarland Israels brengt meer Seite meer Sicherheit. Sodann: Zo frustrerend voor de Mangel en Fortschritt tot nu toe, „wir geben nicht auf, a politische Vision for the Tag anzustreben, an dem die Kämpfe enden“. Der Frust galt nicht nur Netanyahu. De Hezbollah (en Teheran) heeft de langste bedeutet in het Westen, die man na een van de proiranischen Miliz provozierten Lebanonkrieg das Land nicht einfach – die in früheren Fällen – wie aufbauen werd.
Schließlich verausgabe man sich finanziell schon mit de Militair Hilfe voor de Oekraïne. Na 7 oktober werd het Westen verslagen met een Waffenstillstand in de Gazastrook, en bevonden de Krieg zich niet in de Norden übergreift. Nu is het – nolens volens – umgekehrt: het voorkomen van een volwaardige oorlog in Libanon is in het Westen hetzelfde als het vooruitlopen op een Waffenstillstand in de Gazastrook.