Nachrichtenportal Deutschland

1860-Fans trauern um Kult-Wirtin | Abendzeitung München

1860-Fans trauern um Kult-Wirtin | Abendzeitung München

Giesing – De kleinste Biergarten van München, Künstler- und Fußballkneipe, Straßenparty met Hunderten von Leuten, een Montagabend met twee Nachbarn im sonst leeren Stüberl: Het Café Schau ma moi aan de Tegernseer Landstraße is weer te zien.

„Giesing is not München“, stand-alone met een Aufkleber gleich an der Eingangstür. Dat is schoon water. Aan de andere kant: Irgendwie ist Giesing hier noch sohr München wie kaum noch woanderen. We gaan weg van Schwabing of Bogenhausen, van Monokulturen reicher Zuzoeter.

Er is een aufkleber op de schaal die de eenvormige Giesings kan concretiseren.
Er is een aufkleber op de schaal die de eenvormige Giesings kan concretiseren.
© Archief/Felix Müller
Er is een aufkleber op de schaal die de eenvormige Giesings kan concretiseren.

van Archiv/Felix Müller

„}“>


Dat is geen Zufall, natuurlijk nicht. De Ladensteht am Rand des Trikont-Areals. De kleine muziekverlag zit in het Hinterhaus, toen de Boazn in de ehemalige Trambahnhäusl in de jaren 1990 een van de meest populaire trikont-chef Achim Bergmann werd, hier een Café-Bar nach italienische Vorbild machen zu lassen.

Dat hebben we geleerd van Gabi Benkert, die erg genoot van onze gastronomie. „Als je niet zo weinig voedsel hebt en als je in Giesing niet genoeg eten hebt, dan heb je er niet veel van“, zei si 2018 in de leefomgeving van Giesing-Doku „Von Menschen und Löwen“ in Bayerischen Fernsehen. De naam van de stuuberls wordt in stand gehouden tijdens een Zufall. Kurz vor der Eröffnung kan niet langer worden gefinancierd door Passendes. Als je was tegen wie je ongelijk had, wie je was in het leven van vandaag, zei: „Schau ma moi“. Der Naam was geboren.

„Die Gscheidn und die Bledn“: Hier komen alle wensen in vervulling

Draußen der winzige Biergarten, drinnen einziger Sthtisch, Eén paar Hocker op de Theke, één twee Tresen op de Fenstern raus zur Tegernseer Landstraße. Dit betekent dat je kunt tekenen en drinken – „Als je helemaal vrij wilt zijn, kun je ook het raam gebruiken en genieten van het drinkplezier“, dus het is gemakkelijk te gebruiken.

„Als ik ooit duidelijk was, zal ik dat doen, dat de Oidn en de Jungen kommen, de Gscheidn en de Bledn, de Schwarzen en de Weißen“, dus het is 2018. Nur Rassisten, die werfe sie raus. Wer scharnieren immer kam, waren die Trikont-Künstler, alternatieve Giesinger – en die Löwenfans.

Speel sinds de wedstrijd voor de show: Zo is het daar dan (snel) de ganzen Tag hier.
© Archief/Anne Wild
Speel sinds de wedstrijd voor de show: Zo is het daar dan (snel) de ganzen Tag hier.

van Archiv/Anne Wild

„}“>


De Elitäre, die een alternatief kan bieden voor het beladen van de stad, kan oorlog Benkert en zijn Schau mai aber schon immer fremd. Zelfs als het helemaal niet gepast is voor die vrouwen, hebben ze zo’n open geest, zijn ze zelfvoorzienend en spreken ze uitstekend – en in hetzelfde viertal is hun dagelijks leven een beetje verkwistend. „Ik ben hier geboren, ik wilde altijd al weg, maar ik zag mezelf altijd hier, uit Giasing“, dus dat zei ik voor mezelf.

„Ik heb de beste fans“, zei de Wirtin über ihre Spieltags-Gäste

Laten we in 2022 „de Gabi“ ontmoeten, die hier is om het 25-jarig jubileum te vieren. Ook dank aan de Löwenfans. Voor Benkert was er een tijd, sinds de Sechzger sinds 2017, dat we in vier wedstrijden spelen. Zo nu en dan kun je genieten van het ritueel, tijdens je toneelstuk gebruik maken van de U-Bahn met tussendoor een pauze en kun je beginnen met de show. “Ik heb de beste fans”, dus dat spreekt voor zich. Dit is hier niet het geval. „Löwen uit Neder-Beieren en Nieuw-Zeeland, studenten en vaste gasten, ambachtslieden en oude hippies, senioren en siebzehnjährige“, zo omschrijven ze AZ gedurende 25 jaar. Hier, in deze regio, waren er in de herfst altijd veel mensen, omdat alle verschillende mensen in een goede tijd leefden.

Benkert heeft deze geneugten. Zorg er dus voor dat je vier handen hebt, dat je knie keer op keer zal veranderen van politici en voetbalstickers. In het Sechzgerstadion was het prachtig als kind, het was in de buitenspeeltuin.

Die Zeit lauft! OB Reiter zette het dieptepunt neer met een Ultimatum in het Stadionumbau



X

Ze hebben het artikel van de Merkliste hinzugefügt.

zur Merkliste




„Das Unangehmste, was ich je erlebt habe“: MÜnchen’s KVR-Chefin über die Wiesn



X

Ze hebben het artikel van de Merkliste hinzugefügt.

zur Merkliste




Tramcontrole 50 jaar: Sofortkasse für Katze auf dem Schoß



X

Ze hebben het artikel van de Merkliste hinzugefügt.

zur Merkliste




In de BR Documentatie vindt u een kopie geniet van een wedstrijd in het Green Forest Stadium. Dat is het gebreide natuurlijke leer. Maar Benkert wil Semmelknödel misschien wel in de keuken hebben en via de ramen het geschreeuw in het stadion kunnen horen. Kijk hier voor meer glücklich.

Deze laatste jaren zijn het werk achter hen aan het einde van het leven van de jongeren. Zonder verder oponthoud is dat geen infrastructuur. 2022 dat het AZ voorbij is, dat het niet lang meer zal duren, „minder dan dat, ja!“.

Ein Schau ma moi ohne Benkert – inherent onvoorstelbaar. Maar tegenwoordig lijd ik al 63 jaar aan een ziekte. „Als ik mijn leven heb gezien, heb ik het geleefd, maar ik heb een gelukkig leven gehad“, zegt Trikont-chef-kok Eva Mair-Holmes. Ze zijn dankbaar voor hun ervaring, maar kunnen blijven functioneren. Ort. Das Lebenswerk van Gabi Benkert.

———————

Friedrich Ani.
© IMAGO/Lindenthaler
Friedrich Ani.

van IMAGO/Lindenthaler

„}“>


Viele Jahre hat er velde, velde Stunden verbracht: Der Krimi-Autor Friedrich Ani. Bij AZ is er vrijwel niets voor Gabi Benkert.

„Ze waren een regelmatige waker voor de nachtslapers, en voor de nachtslapers eerst rechts. Vrienden, heren, mensen van alle kleuren zijn fans van Café Schau ma moi, dem ehemaligen Trambahnhäuschen, een hostel waar we kunnen ontspannen.

Gabi was een Wirtin vom Herzen haar, das Licht ihres Locals field weit weit weit over de Tegernseer Landstraße hinaus. Jetzt is Gabi voor altijd. En dat is toch ongelooflijk de tatsache, dat is mijn geluk, met een grote ruimte in de hand, met een welkom, in hun logeerkamers, met een klein lichaam, met andere muziek, met behulp van hun eigen muziek en met het genoegen om chen bei wundersam berauschenden Getränken te spreken.

Alles is duidelijk en nog steeds vanaf morgen. Oh, Gabi, voor Wirtinnen die stervende zijn, maar in het leven zijn er geen beperkingen!“

!function(f,b,e,v,n,t,s) {if(f.fbq)return;n=f.fbq=function(){n.callMethod? n.callMethod.apply(n,argumenten):n.queue.push(argumenten)}; if(!f._fbq)f._fbq=n;n.push=n;n.loaded=!0;n.version=’2.0′; n.queue=();t=b.createElement(e);t.async=!0; t.src=v;s=b.getElementsByTagName(e)(0); s.parentNode.insertBefore(t,s)}(window,document,’script‘, ‚https://connect.facebook.net/en_US/fbevents.js‘); fbq(‚init‘, ‚2523508247947799‘); fbq(‚track‘, ‚Paginaweergave‘);

Die mobile Version verlassen